Ömer
Neydi bu kız şimdi?Kamera şakası ya da sosyal deney falan mı? Bu okulda hemen hemen herkesle aram çok iyiydi,hep birbirimizle şakalaşırdık ve buna da kırılmazdık.Kantindeki kız ise sanki arkadaşına sövmüşüm gibi davranmıştı ayrıca laflarına hiç de dikkat etmiyordu.Beni eleştirdiği şeyi kendi bana yapmıştı.Neymiş baba parasıyla okuyormuşum,bu bölümü kazanmak için günlerce götümü yırttığımdan kimsenin haberi yok zaten
'Ömer,Ömer' Ozi'nin bana seslenmesiyle kafamın içindeki düşünceleri silip ona yöneldim
-Dalmışım Ozi ya,ne dedin?
'Dünyayla bağlantıyı kestin oğlum bir kızın lafıyla' hemen de her şeyi anla,it herif
-Yok be oğlum ya,unuttum bile.Bugün akşam bize gel de iki el oyun atalım uzun zaman oldu seni ağlatmayalı
Bu dediğime eliyle 'hadi be' işareti yapıp kahvesini aldı ve masadan kalktı.Ben de bir tane daha acı kahve söyledim,kendime getirdi beni ve sınıfa girdim.Hoca geçen hafta anlattıklarının aynısını anlatıyordu,ne eksik bir kelimesi vardı ne de ekstradan derse kattığı bir şey.Sanki biri hocanın geçen haftaki halini videoya almıştı da ekranda onu izliyorduk.
Ders bittikten sonra eve gittiğimde kapıyı açmadan annemin şen şakrak sesi doluyordu,gülümseyerek kapıyı açtım ve içeri girdim
'Ömüşş,birtanem hoşgeldin annesinin yakışıklısı' Ömüş sadece annemin bana söylediği bir lakaptı.Annem dışında biri söylediği zaman sinirden deliye dönüyordum ama annem söyleyince hoşuma gidiyordu
-Ben geldim sultanım,ben geldim
'Bil bakalım sana bugün ne yaptım?'
-Ne yaptın bakalım?
'Mantıı'
-Oyyy,sen bana bu güzel parmaklarla mantı mı yaptın? Diyip annemin ellerini öptüm.Genelde annemi mutfakta görmezdim
Çantamı yatağıma fırlattıp okul formamı değiştirmeden yatağa atladım.Aklıma bugünkü kız geldi,güzel olduğu kadar hırçındı da.Tövbe estağfurullah oğlum ne diyon sen kendine gel.Kızın sana demediği laf kalmadı hala kendi kendine neler diyorsun.Normalde insanları dalgaya alan biriydim ama bu kızın dedikleri neden ağrıma gitmişti.Ailemden maddi açıdan destek aldığım inkar edilemez bir gerçekti çünkü bana çıkan bursla bir tane ayakkabı bile alamıyordum,destek aldığım için de bununla böbürlenmedim hiçbir zaman.Ben kendimle konuşarak neyi ispatlamaya çalışıyorum?Kime ispatlıyorum?Kot kafalı Ömer
Ozi yine erkenden gelmiş,annemle laf dalaşına girmişti
'Nero,yalan söyleme kız mantıları senin yapmadığına adım kadar eminim'
-Adını değiştir o zaman kuşum çünkü ben yaptım
'Hamuru da mı sen açtın?'
-Eevettt
'Ay Nero,yok artık bu kadar da yalan söylenmez.Sen o tırnaklarla nasıl hiç oymadın şu hamuru'
-Hamuru oymadım ama senin gözlerini oyabilirim istersen,tepemin tasını attırma Ozi
'Eline sağlık anacım,şeyy kaçtım benn' diyip dangıl dungul odama girdi Ozi manyağı
Annemle Ozi ilk tanıştığında Ozi anneme teyze deyince annem de teyze kelimesinin kendini yaşlı hissettirdiğini söylemişti.Ozi o günden beri anneme hep Nero der arada tepesini attırdığı zaman da anacım der
Oyun oynamaya başladığımız zaman annem de yemekleri sehpalara koyuyordu.Benim tabağımı gülümseyerek katarken Ozan'ın tabağını kafasında kıracakmış gibi bıraktı şey fırlatmış da olabilir.
Artık oynamaktan parmaklarımız şişene kadar oynadığımız için oyun kollarını hissetmiyordum.Ozi de yavaştan kalktı.Giderken anneme havadan öpücük yollamayı da unutmadı sanki iki saat önce delirten bendim
Sabah olmuştu aslında bugünüm boştu bir dersim falan yoktu ama canım okula gitmek istiyordu.Belki de o kızı görmek. En sevdiğim kitap olan Franz Kafka-Dönüşüm kitabımı ve bilgisayarımı alıp okulun yolunu tuttum.Okulda yine birbirini partiye davet eden,ev boş gelsene muhabbeti yapan ya da alışverişle yine kafayı bozmuş gruplar vardı.Kantinden dubble filtre kahvemi alıp kütüphanenin yolunu tuttum
Kitabı bu kaçıncı bitirişim bilmiyorum ama her defasında aynı tadı alıyordum bu kitaptan.Bir saat geçmişti bile ve ben sandalyede oturmaktan dolayı sırtımın ağrısını yeni yeni hissediyordum.Yerimde esneme-gerinme hareketleri yaparken o kız geldi içeri.Beni görünce gülümsemişti ama bu samimiyetten değil alaydandı
"O okulumuzun güzide kütüphanesinde kimleri görüyorum"
-Ne o çok mu şaşırdın?
"Valla inanır mısın bilmem ama gözlerim yaşardı"
-Hahaha aman ne komik gülmekten kriz geçirdim ama senin haberin yok
"Noldu evden mi kovuldun?"
'Ne alaka be evden kovulma'
"Bilmem buraya genelde zekasını kullanan insanlar giriyor,parasını kullanan değil"
'Bak geçenki karşılaşmada sinirden söylediğini biliyordum çünkü biraz kabalık yaptığımın farkındaydım ama şuan bu tavırlarına bir anlam veremiyorum,sonuçta tanımıyordun beni'
"İnsanlar sonuçta karakterleri doğrultusunda hareket eder,unutma"
'Eeehh yeter be,sıktı ama artık!!!Bana insanları iğneleme diyorsun ama karşıma geçmiş beni aşağılayıcı şeyler söylüyorsun.Ben de etten kemikten yaratıldım hatta kırdığın bir kalbim bile var'
Gidecekken kitabının üstünden adını gördüm
'Hoşçakal ve gerekirse beni görsen bile uzak dur,Süsen Kılıç'
Bölüm sizlerle.Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.Sizi seviyorumm✨♥️
