Süsen
Ömer'in itirafıyla her ne kadar kalp atışlarım hızlansa da şuan kendimi bu olaya kaptıramazdım.Çözmemiz gereken bir Leyla Ölümü vardı.Annesi kızdan uzak diyor çocuk bana daha çok yaklaşıyor.
Ömer adım atarak aramızdaki mesafeyi azalttı hatta aramızda mesafe adına bir şey kalmadı.Elleri belimi kavrıyor,boynumda nefes alıp veriyordu
'Ö-ömer napıyorsun?'
"Bir araba var,hastaneye geldiğimizden beri burada dikkat çekecek bir şey yapma sakın"
'Ellerin üzerimdeyken mi dikkatlerini dağıtacaksın?'
"Aklıma bu geldi.Sevgilim olduğunu düşünürlerse belki giderler"
'Gören de bana saplantılı aşıklar sanar'
"Neyse rakip sağlam"
'Tabii canım,çok sağlam.Köfte ekmek falan mı yedin sen?'
"Evet de nerden anladın?"
'Ağzın kokuyor leş gibi'
"Öpüşeceksek hemen naneli şeker bulabilirim"
'Küstah şey,çekil önümden'
"Bu ben de seni seviyorum demek galiba
'Yok,direkt aşığım demek'
"Bence de,bence de"
'Bana Feriha diyorsun da seninde Aşk-ı Memnu Beşirden farkın yok'
"Nefesimi kesen sen olursan ben bir ömür öksürmeye razıyım"
'Ne bu ergen laflar?'
"Sen de hiçbir şeyden etkilenmiyorsun ya"
'Gel gel bizimkilere bakalım'
Uyanır uyanmaz böyle bir diyalog nasıl geldi aklıma inanın bilmiyorum ama okurken komiğime gitti.Umarım beğenirsiniz,en kısa zamanda da uzun bölümü gelecek.Sevgiyle kalınn🤍
