Laking pasalamat ko ng hindi ito tumama sakin. mabigat sa dibdib na tumalikod ako at agad na tumakbo para umalis.
narinig ko pa ang sigaw ni tiyo habang tumatakbo ako palabas. hindi naman totoong palamûnin ako dahil halos ako na nga bumubuhay sakanila simula nong tumungtong ako sa edad na trese
“hey” agad na napahinto ako sa paglalakad ng may marinig na boses
dali dali pinunasan ang luha ko at agad na humarap kay sir daven
“bakit po kayo nandito?” gulat na tanong ko at nag palinga linga
“sinusundo ka?”
kita ko ang panunuri ng mata nito sakin kaya agad akong napalunok
“hindi na naman po kailangan, kaya ko naman pong pumunta mag isa don” mahinang sabi ko at tumingin sa kotse nito
hindi ko manlang nakitang nakaparada ito dito dahil sa sobrang pag ukopado ng isip ko dahil sa ginawa ni tiyo
“why are you crying like an idîot?”
seryoso ang mukha nito na mas lalong nag depina ng kagwapuhan niya
“p-po? hindi po ako umiiyak” agad na tanggi ko at umiling iling pa
sumenyas ito sakin na lumapit sakanya kaya dahan dahan akong nag lakad para lumapit
“faster” aniya
agad ko namang binilisan ang lakad ko at huminto ng makarating sa harap niya
“why are you crying?” he asked
umiling iling ako at napayuko dahil sa sobrang hiya
“napuwing lang po ako”
kinakabahan ako dahil baka hindi umobra sakanya ang palusot ko, pero bakit ba ako kakabahan? at bakit ba nang usisa ito?
“did you snob me in purpose?” tanong nito at sumandal sa kotse niya habang naka cross arm
“hindi po!” tarantang sigaw ko
napataas ito ng kilay kaya napatakit ako sa bibig ko
“sorry” bawi ko
“are you raising your voice, kid?”
taas kilay niyang tanong.
yumuko ako at hindi makasagot. hindi ko aakalaing ang daldal pala nitong si sir daven, ang mga nababasa ko kasi na mga balitang tungkol sakanya ay sobrang strikto daw nito at masyadong mapag obserba sa paligid at tahimik pero magaling sa larangan ng business
“tss spacing out again. get in” utos nito
napansin kong nasa kabila na ito at binuksan ang pintuan para sakin. agad na tumango ako at agad na umikot para lumapit don at agad na pumasok na hindi manlang siya sinulyapan
naka pambahay na short lamang ito at kulay itim na damit na may naka print na “love is sûck”
“ako na po” agad na sabi ko ng sinubokan nitong lumapit sakin para ikabit ang seatbelt, marunong na naman ako kaya hindi na kailangan
Halos dumugo na ang labi ko sa pagkagat habang nasa biyahe kami patungo sa mansyon ng mga santiago. sobrang awkward dahil sa sobrang tahimik namin, ayoko rin naman mag salita dahil alam kong mauutal lang ako.
bigla akong napatingin kay sir daven ng mag ring ang cellphone nito. sumulyap ito sakin at agad ding binalik ang tingin sa daan
“can you get my phone? and pls answer the caller”
seryoso ang mga mata nito habang nag mamaneho at para bang hindi manlang inisip ang privacy niya pag sinagot ko ang tawag sa cellphone niya. napalunok mo na ako bago kinuha ang cellphone nito na nasa bulsa ng short niya
BINABASA MO ANG
THE POSSESSION OF THE SON OF GOVERNOR
Historical FictionHe's not a boy but a man. He believes what Vladimir Nabokov said that "It was love at first sight, at last sight, at ever and ever sight" Kayang lumaban para sa pag-ibig, para sa babaeng iniibig kahit sino man ang humadlang. Babaeng kailanman ay hi...
