Yusuf, arada kaçamaklar yapıyor olsa bile tekrardan Psikiyatristi'nin yanına gelmişti.
Bu sefer farklıydı ama, gelme sebebi de, kalma sebebi de.
"Her hafta Pazartesi günleri sana bir görev vereceğim, o hafta bitene kadar o görevi tamamlayacaksın. B...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Ne sebepten olursa olsun, biri kendinden zayıf olana kötü davrandığı takdirde, bu bana göre işlenen tüm suçlardan daha kötüdür.” Wulf Dorn-Psikiyatrist
<3 Merhaba! Öncellikle hepinize beğenileriniz/yorumlarınız/okumalarınız için çok çok teşekkür ederim.
<3 Bu ve diğer bölümlerde yavaş yavaş diğer karakterlerin de hayatlarına vesaire gireceğiz, bu yüzden bakış açılarınızıkarıştırmamanız için '🍃' aralarına bu emojiyi koydum. Umarım yazımlardan da anlaşılıyordur, elimden geldiğinde halletmeye çalıştım...
<3 Bilmeyenler için yks'ye hazırlandığımdan dolayı bölümleri hemen yazıp atamıyorum, en uzun 15 günde bir bölüm atabilirim... Yks bittiğinde bu süre kısalır muhtemelen❤️
İyi Okumalar🦋
🍃
16 Mart
Sigarayı parmakları arasına alarak sıkıştırdı, ciğerlerini sızlatan dumanı dudakları arasından serbest bırakırken; ellerinin ve yanaklarının kızarmasına sebep olan soğuk hava da, ince bir tişört, sırtındaki tek kolunu taktığı hafif çantayla zilin çalmasını bekliyordu.
Tekrardan getirdi dudaklarına, derin bir nefes alarak ciğerlerine kadar çekti içine.
Barut'tan almıştı bu sigarayı, okula gitmesi gerektiğini duyunca bir ton dalga geçmiş, ardından da bunalmaması için paketindeki son sigarayı eline tutuşturmuştu.
Sabahın saat yedisinde birbirleriyle şakalaşıp, gülüşerek okul bahçesine giren yaşıtlarına çevirdi gözlerini. Aklında Barutla kahkahalar attığı anıların canlanmasıyla birlikte dudaklarında hafif bir tebessüm oluştu.
"Ooooo! Yusuf Beeey, sen okula uğrar mıydın?" İsmail elini, Yusuf'un omzuna koyarak tehditkar bir şekilde sıktı. "Yoksa kaçmakla mı uğraşırdın?" Yusuf gözlerini İsmail'in yüzünde gezdirdi, sırıtarak yüzüne bakıyordu. İsmail'in yanından ayırmadığı sülük iki arkadaşı da arkasına geçti, Yusuf üçünün arasında kalmıştı.
Cevap vermedi, verebilecek bir cevabı da yoktu.
"İşte böyle Yusuf, dersini almışsın…" İsmail başını yana eğerek gözlerine baktı. "O'ndan sonra." dedi sahteden üzgün bir şekilde.
