Yusuf, arada kaçamaklar yapıyor olsa bile tekrardan Psikiyatristi'nin yanına gelmişti.
Bu sefer farklıydı ama, gelme sebebi de, kalma sebebi de.
"Her hafta Pazartesi günleri sana bir görev vereceğim, o hafta bitene kadar o görevi tamamlayacaksın. B...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Benim kaçmam lazım. Sekiz buçukta çoklu kişilik hastam geliyor. Karşımda kimi bulacağım belli olmaz" Gray Small-Bir Psikiyatristin Gizli Defteri
<3 Merhabalar! Üniversite olaylarından dolayı vaktim pek yetişmiyor...Özür dilerim bu yüzden.
Şimdi ise üniversite kazandığım şehire gidip kayıttı, yurt bulmaydı gibi bir sürü şeyle vaktim gidecek ama 7. Bölümü eğer bir aksilik çıkmazsa 1 hafta içinde atmayı düşünüyorum.
Bölüm alıntılarını ve ne zaman atacağıma dair çoğu şeyi instagram üzerinden paylaşıyorum💓
Üniversite kazanan, mezuna kalan, yeni başlayanlar herkese bolca kalp💞 Umarım hepinizin hayallerinizi gerçekleştirirsiniz.
İyi okumalar...
🦋
Uzay Karan'ınanlatımından...
Sayfaları karıştırıyor, her bir cümlede yapbozun yeni bir parçasını ortaya çıkarıyordum. Parmağımın altında kalan, dolma kalem kullanarak tuttuğum notlar aklımda eski bir anıyı canlandırıyordu. Tezat olan şuydu ki, aklımda canlanan anıyı notların hiçbir yerinde bulamazdım.
Üniversite zamanında bir öğretim üyesi, her derse girdiğinde dudaklarından bir cümle dökülür, unutmamamız için her zaman üstüne basarak tekrarlardı. 'Her insan birbirinden farklıdır. Yaşadıkları olaylar aynı olsa bile; hissettikleri duygular ve düşünceleri aynı olamaz. Her çiçek özeldir kelimesi gibi, her insan özel ve kendine aittir. Bir başkasına henzemez, benzetilemez. Bunu göz önünde bulundurarak başlayan mesleğinize.' Anılarında hapsolmuş bu cümleler, zihninin en derinlerine gizlenmiş olsa bile bir o kadar da yüzeydeydi aslında.
Özel olarak 5. kata aldığım hastalar ya da konuştuğum diğer hastalar olsun...hepsine bizzat uygulayarak, 20 kez dinlediğim sorunları sanki ilk defa duyuyormuş gibi bir merakla dinlerdim her seferinde.
Siyah çalışma masamın üzerinde, Yusufa düştüğüm yeni notta gezdirdim gözlerimi. Öğretim üyesinin cümleleri en çok şimdi yaramıştı işime. Akane ve Yusuf aynı şeyi hissediyor, tamamen farklı düşünerek hareket ediyorlardı. Kavga etmelerinin sebebi bile Kelebek olmuş, ikisi de onu birbirinden korumak istemişlerdi.
Derin bir nefes alarak, düşüncelerimin daha çok yerine oturabilmesi için mırıldanmaya başladım kendi kendime. "Yusuf herkese karşı büyük bir nefret beslerken, bu nefreti Kelebeğe karşı yok oluyor hatta kendini tutamayan çocuk kendini kontrol edebilmeye başlıyordu. Arada tetkilense bile kendini kontrol etmesi daha kolay. Tam aksine, Akane'nin patlama noktası Kelebek. Konu Kelebek olduğunda kendini tutamıyor, nefretini ve tüm öfkesini ondan çıkarıyor. Aynı oldukları kadar birbirlerinden ayrılar da."
