ဇနီးချောလေး (Completed)

26-30

Part 26

ကျိယန်ရဲ့ တိုက်ခန်းက တတိယထပ်မှာဖြစ်ပြီး အရမ်းမကြီးသော်လဲ အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းပါတဲ့အပြင် အပြင်အဆင်ကလဲ အတော်လေးကောင်းမွန်တယ်။

ထန်ထန် သူမရဲ့အိမ်အသစ်ကို အတော်လေးသဘောကျနေပြီဖြစ်တယ်။

သူမ  ထက်ပိုပျော်နေတဲ့သူက အသေးလေး ပဲဖြစ်တယ်။ သူက စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ အခန်းထဲမှာ လျောက်ပတ်ပြေးနေတော့တယ်။

တခြားသူတွေက သူမတို့သယ်လာတဲ့ပစ္စည်းတွေကို လေ့ကျင့်ရေး မသွားခင်ကူညီပြီးတဲ့နောက် နှုတ်ဆက်စကားပြောလိုက်ကြတယ်။

ထန်ထန် က ကူညီပေးတဲ့သူတိုင်းကို သောက်စရာတစ်ခုခုတောင် မပေးလိုက်ရတဲ့အတွက် အားနာနေပြီဖြစ်တယ်။ သူမအိမ်က ဧည့်သည်တွေအတွက်အဆင်သင့်မဖြစ်သေးပေ။ ဒါကြောင့် သူမယူလာတဲ့ဆော့စ်တချို့ကို ထုတ်လိုက်ပြီး ကျေးဇူးတင်စကားပြောလိုက်တယ်

“ ကူညီပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်, အိမ်မှာလဲ ဘာမှမရှိသေးတော့ လဖက်ရည်တောင် မတိုက်နိုင်ဘူးဖြစ်သွားတယ်, အားလုံးနေရာတကျ ချပြီးရင်တော့ ရှင်တို့ကိုထပ်ဖိတ်ပါဦးမယ်, အခုတော့ အဲ့ဒီအစား ကျွန်မလုပ်ထားတဲ့ ဆော့စ်လေးကိုယူသွားပါဦး.."

အသက်နှစ်ဆယ်အရွယ်ရှိ စစ်သားတစ်ယောက်က လက်ခံဖို့ရှက်ရွံ့နေတဲ့အတွက် ငြင်းလိုက်တယ်

“ မရီး...အစ်မက အရမ်းအားနာတတ်တာပဲ, ပစ္စည်းတွေကူရွေ့ပေးရတာ နည်းနည်းလေးပါ, ဒါတွေက ကျွန်တော်တို့လုပ်သင့်တာပဲလေ, ဒီလိုမျိုးလက်ဆောင်တွေမလိုပါဘူး ကျေးဇူးပါဗျ’’

အရင်ရက် ကျိယန် နေ့လည်စာစားတုန်းက ဆော့စ်အရသာကို သိထားတဲ့  တုန်းလီ နဲ့ ကျန်းချန်း နှစ်ယောက်လုံးရဲ့မျက်လုံးတွေကတော့ တောက်ပသွားပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်လိုက်ကြတယ်။

ကျန်းချန်း က သူမဆီမှ ပုလင်းကို လွယ်လွယ်ကူကူပဲ လက်ခံလိုက်ပြီး

‘’ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ ယဉ်ကျေးမနေတော့ဘူးနော်, ဒီဆော့စ်တွေက အရမ်းအရသာရှိတာဗျ...မရီး အစ်မရဲ့ ဟင်းချက်စကေးက အရမ်းကောင်းတာပဲ ကျိယန် က အရမ်းကပ်စေးနည်းတာ အစ်မ မသိဘူး, သူက ကျွန်တော်တို့ကို ဆော့စ်လေးနည်းနည်းတောင် မမျှပေးဘူးလေ, အစ်မ သူ့ကိုများများဆူသင့်တယ်’’