ဇနီးချောလေး (Completed)

66-70

Part 66

ထန်ထန်က စွန်းရီအတွက် အစားအသောက်ကို အရင် ပြင်ပေးခဲ့သည်။ သူတစ်ယောက်တည်း စားသောက်ရတာ အဆင်ပြေသည်ကို မြင်သည့်အခါ သူမက ကလေးများကို ကျိယန်၏ ကုတင်ခြေရင်း၌ ထိုင်ရန် ခေါ်လာလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမက အဖိုးကျိကို ကလေးနှစ်ယောက်အနီး၌ ထိုင်ရန် ဖိတ်ခေါ်လိုက်၏။ အဖိုးကျိက မည်သည့်စကားမှ မဆိုဘဲ သဘောတူကြောင်း ပြသလာသည်။

ထန်ထန်က ခိုးပြုံးလိုက်ကာ ကျိယန်ဘေးသို့ ရွှေ့ထိုင်လိုက်သည်။ စားပွဲသေးသေးလေးကို မိသားစုလိုက် ဝိုင်းထိုင်လိုက်ကြ၏။ အနည်းငယ် လူများနေသော်လည်း မိသားစုဟူသည့် နွေးထွေးမှုလေး ရှိနေခဲ့သည်။

မည်သူကမှ ထိုင်ခုံနေရာစီစဉ်မှုကို သက်သောင့်သက်သာမဖြစ်သလို မခံစားကြရပေ။ လူတိုင်းက အတော်လေး ကောင်းသည်ဟု ထင်မှတ်ရပေသည်။

ရလဒ်အနေနှင့် ထန်ထန်၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းများက ကော့တက်သွားခဲ့သည်။ သူမက ခပ်ကြီးကြီး မန်ထိုသုံးလုံး ထည့်ထားသည့် အစားအစာဘူးကို ဖွင့်ကာ အဖိုးကျိ ထံသို့ တွန်းပို့လိုက်သည်။

"အဖိုး.. ကျိယန်က အဖိုး မန်ထိုစားရတာ ကြိုက်တယ်လို့ ပြောတာနဲ့ ကျွန်မ ကိုယ်တိုင်လုပ်လာခဲ့တယ်... စားကြည့်ပါဦး..."

အဖိုးကျိက တန့်သွားကာ 'အင်း' ဟု ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်ပြီး ဖြူဖွေးနူးညံ့သော မန်ထိုတစ်ခုကို ကောက်ယူကာ တစ်ကိုက်ကိုက် လိုက်သည်။ သူက အကြိမ်ရေအနည်းငယ် ဝါးပြီးနောက် မြိုချလိုက်၏။ ထို့နောက် သူက နောက်တစ်ကိုက်ထပ်ကိုက်လိုက်သည်။

သူက ထန်ထန့်ကို စကားမပြောတာကြောင့် သူ သဘောကျလား မကျလား ထန်ထန် သေချာမသိပေ။ သူမက စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီး ကျိယန်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ တုံ့ပြန်သည့်အနေနှင့် ကျိယန်က ပြုံးကာ သူမ လက်လေးကို ပုတ်ရင်း မသိမသာ ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်၏။အဖိုးက နှစ်သက်ကြောင်း နောက်ဆုံးတော့ ထန်ထန် နားလည်သွားလေသည်။

ထို့နောက် ထန်ထန်က သူမ အဖိုးအတွက် အထူးပြုလုပ်ထားသော ဝက်ခြေထောက်နှပ်ကို အလျင်အမြန် တွန်းပို့လိုက်ပြန်သည်။