Unraveling

CHAPTER 1

Mas bumilis ang pagtakbo ko. Para ng umaapoy ang mga baga sa kakapusan ng hininga pero patuloy pa din sa pagtakbo. Ilang minuto pa akong nagpatuloy kahit muntik na akong matumba.

Tuloyan lang akong huminto ng dumidilim na ang paningin. Nagpameywang ako at tumingala sa langit habang hinahabol ang paghinga.

I was supposed to break up with him. Mag-uusap kami. Kauusapin ko siya. It will be a clean and peaceful break up. Sasabihin ko ano ang rason ko— at sasabihin ko ang totoo. Na wala kaming pupuntahan dahil hindi niya ako papakasalan.

And even if he doesn't want to let go of me and asked for a marriage, I would stand by my ground. Makikipaghiwalay pa rin ako.

Ang sagwa kaya. Papakasalan niya ako dahil iiwan ko na siya, hindi dahil gusto niya talaga.

A marriage build on reluctance is bound for failure. Natuto na ako sa sitwasyon ng magulang ko.

Dapat buo loob mo. Makakasama mo habang buhay 'yung tao eh. Sa hirap at ginhawa. Sa lungkot at saya. Tapos parang napipilatan ka lang?

Limang taon na kaming magkasintahan ni Donovan. 5 years and we're still at the same place. Still at the same phase of every relationship. Ni wala man lang improvement o pag-usad. Hindi ko pa rin siya lubusang kilala.

He says things about himself but as time passes by, I'm starting to doubt him. He's so secretive. He's this vault that I will never open unless he initiates it

Kaya lang ayun, he fucked me and all rational thinking flew out of the window.

He always do this to me. Never kong nakita ang sarili kong alipin ng maka-mundong pagnanasa. I was proper and shy in college and highschool. But my inner whore was freed because of Donovan.

He created my darker desires and cravings that he can satisfy. He created a monster. His 'little monster'.

Kaya nga hindi ko siya magawang iwan. May kaya siyang punan sa akin na hindi ko kaya na ako lang isa. Since Van, hindi na ako nag-entertain ng ibang lalaki. I lost interest.

Lima hanggang anim na beses sa isang taon kami magkita. Everytime he comes home, 1 week siyang mananatili. 2 weeks na ang pinakamatagal pero bihira lang.

And guess what kung anong ginagawa namin everytime umuuwi siya? Yep. We fuck all night and all day long.

Napatalon ako ng may biglang bumusina. Subdivision ang bahay kung saan ako nakatira ngayon.

Bahay na bigay ni Donovan. Bahay na marangya. Bahay na salungat sa bahay na gawa sa kahoy na kinalakihan ko.

Sometimes, I feel like Donovan's mistress. He only see me few times in a year and everytime he does, pinapaulanan niya ako ng mga magagara at mamahaling regalo. Para bang ang mga materyal na bagay ang paraan niya ng paghingi ng tawad sa mga kasalanan niyang nagawa.

Agad akong pumagilid at tinanaw ang sasakyan na papalapit sa akin.

Umikot ang mata ko at nag-umpisang maglakad.

Bumaba ang bintana ng magkasabay na kami ng sasakyan sa paglalakad. Hindi na ako nag-abalang lumingon dahil alam ko kung sino iyon.

"Eve," tawag niya palang alam kong mang-aasar na naman 'to.

"Eve," tawag niya ulit.

"John," buntong-hininga ko at nilingon nalang siya. His car abruptly stop. "Huwag mo nga akong tawaging Eve."

He frowned. "But you're Eve,"

"I'm Lilith—"

"But according to Bible—"