|20|

503 34 92
                                    

Bu bölüm Aden ve Umeyr'in bölümü olacak! Uzun zamandır bekliyorum bu bölümü yazmayı ama kafamda nasıl tanıştıkları bile yok xkdmeowlw yazacağım bir şeyler, inşallah yani comdosşw

Uzatmadan bölüme geçelim, iyi okumalar dilerim efenim 🐥
___________________________________

İçine dolan enerjiyi atmak için balkona çıktı kulaklığı ile. Kulaklığı kafasına geçirip elindeki telefondan hareketli bir şarkı aradı. Buralar genelde boştu, evleri iki katlı müstakil bir evdi ve etrafta sadece bir ev vardı; odasının camının baktığı boş ev.

İli yıldır boştu o ev, önceki komşuları taşındık tan sonra kimse gelmemişti yerine. Ama bu Aden'in işine geliyordu çünkü balkona rahatça çıkabiliyordu. Genelde tabii başını örterek çıksa da, bugün eşarbını attığı yerde bulamamış başı açık çıkmıştı balkona. Koyu kahve, kıvırcık ve gür saçları onu daha tatlı gösteriyordu. Şalın altına zor sığdığı bile oluyordu bu saçların.

En son bulduğu şarkıyı açarak, söylemeye başladı bağırarak genç kız. Elini mikrofon misali ağzına tutmuş, şarkıyı yaşarcasına söylerken bir yandan da saçlarını savurarak dans ediyordu kendince.

Ev halkı sesini duysada alışmışlardı, kızın günlük rutiniydi içinde birikmiş enerjiyi balkonunda bağırarak şarkı söyleyerek atmak. Karışmıyordular o yüzden. Yoksa evde kendini bir o yana bir bu yana atıp duruyordu, daha doğrusu yuvarlanıyordu bir panda misali.

"Aden yine başlamış," dedi Ahsen göz devirerek. Aslında ablasının sesi fena değildi, sadece her gün olması ve bağıra bağıra söylemesi bunaltıyordu onu.

Odaya girerek kendini yatağına attı. Balkonda çığıran ablasının sesini biraz olsun duymamak için o da kulaklıklarını takacaktı ki, söylediği şarkının çok sevdiği bir şarkı olduğunu fark etti. Kulaklıkları takmayarak kenara bıraktı ve ablasını dinledi. Saçlarını savurarak, değişik hareketler yapan kıza baktı bir süre tebessümle. Sonra bu haline güldü ablasının. "Gerçekten deli bu kız," dedi gülmeye devam ederken.

Balkonda hâlâ bağırarak şarkı söyleyen Aden ise en sevdiği kısmı sesini daha da arttırarak, daha çok olabilecek iş gibi, gelen kısmı söylemeye devam etti.

Derken onu gördüm pencerelerden.

Tam sevdiği kısmı söylerken sona doğru sesi kısılmış, içine kaçmıştı. Gözlerinin odaklandığı yere bakıyor, hareket edemiyordu. Karşısındaki balkonda biri vardı, hemde bir erkek!

Odanın camından bunu gören Ahsen, eline aldığı eşarp ile bir süper kahraman edasıyla balkon kapısına uçtu. Kapıyı açmışken kendine gelip çığlık atarak arkasına dönen Aden ile çarpışıp yere düştüler. Aden tekrar çığlık atarak üstündeki kardeşine baktı. Birbirlerine bakarak tekrar çığlık attılar.

Herkes çığlık atıp duruyordu!

Karşı balkonda şaşkınlıkla olanları izleyen Umeyr de çığlık attı dayanamayıp. Tabii onunki çığlıktan çok bağırmaydı.

Karşı balkondaki bağırma sesini duyup kendine gelen Aden gözlerini büyüterek baktı hâlâ üstünde duran kardeşine. Ahsen elindeki eşarbı ablasının başına örtmüş, açık bir yer kaldı mı diye kontrol ediyordu o sıra.

"Ahsen, gördü beni!" diye fısıldadı Aden. Fısıldamasına rağmen çok yüksek çıkmıştı sesi.

Ahsen ablasına baktı kaşlarını çatarak. "Neden başın açık çıkıyorsun abla? Annem kaç gündür o eve çay, yemek götürüyor ya taşınıyorlar diye! Bilmiyor musun sen! Tabii sen Kamer ablalardan çıkmadığın için!" Kinayeli bir ses tonuyla bitirdi konuşmasını. Aden göz devirmek istese de, şuan kardeşine minnettardı.

"Ne bileyim ben! Uyarmadınız ki!" dedi bağırarak. Sonrasında ise sesinin çok yüksek çıktığını fark ederek gözlerini büyüttü tekrar.

"Dediğim gibi Meryem yengelerden çıkmadığın için normaldir," diyerek göz devirdi. "Daha fazla üstünde durmayayım bari, kilo aldım hem." Ahsen üstünden kalkınca rahat bir nefes verdi Aden. Anın gerilimiyle fark etmese de kardeşi üstüne tüm ağırlığı ile düşmüştü.

Dediği gibi kilo da almıştı sanki, nefes nefese kalmıştı çünkü.

Kardeşinin kalkmasıyla başındaki eşarbı düzelterek o da kalktı. Balkonun korkulukları dışarıdan içeriyi göstermeyen bir camdan yapılmıştı. O yüzden yere düştükten sonra karşıdaki adam görmemişti onları.

Ahsen'in uzattığı eli tutarak ayağa kalktı. Üstünü düzelterek karşı balkona yandan bir bakış attı. Adamın orada olduğunu görmesiyle kafasını hızla eğerek Ahsen'in kolunun altına gömdü. "Orada! Hâlâ bize bakıyor!"

"Görüyorum," dedi Ahsen karşıdaki adama gülümseyerek bakarken düşlerinin arasından.

"Kusura bakmayın beyefendi, ablam rahatsız da," diye açıklama yaparken bir yandanda elini kafasına vurarak ağzını kıpırdatıp, deli diyordu.

Umeyr şaşkınlıkla kalkan kaşlarını düzelterek, "Haa," dedi anladığını göstererek. Anlaşılan inanmıştı komşu kızının deli olduğuna.

Ahsen başını sallayarak ablasını da alıp içerir girdi. "Hayırlı günler!" diye bağırdı girmeden önce. Umeyr de aynı şekilde karşılık verdi arkasından. Biraz değişik bir tanışma olmuştu. Komşularının akıl sağlığı yerinde olmayan bir kızları olduğunu bilmiyordu.

İçeri giren kızlar rahat bir nefes verdiler. Aden elini kalbine koyarak nefeslendi. "Huh! Allah razı olsun kardeşim,"dedi kardeşinin başına açtığı işten habersiz. Ahsen tedirginlikle gülümsedi. Adamın onu ciddiye almayacağını düşünmüştü ama adam ciddiye almıştı!

"Senden de ablacığım." Aden saçlarını gördüğünü hatırlayarak sızlandı. "Gerek ki gidip ona nikah basayım, saçlarımı gördü adam ya."

Üzgün bir sesle dile getirdi düşüncelerini. Son söylediği şakaydı tabii ama vicdan azabı çekiyordu. Eğer tedbirli olsaydım böyle olmazdı diye geçiriyordu aklından.

"Bilerek olmadı ki abla," diye teselli verdi Ahsen. Ablasını üzgün görünce dayanamıyordu. Alışık tı onu hep neşeli, mutlu görmeye. Mutsuz çok nadir gördüğü olurdu onu.

Başımı sallayarak dudağını büktü Aden ve ayaklarını sürüyerek yüzüstü yatağa buralı bedenini. Düşmenin etkisi ile hafifçe zıpladı yatakta. Başında eşarbım altında kabarıklık oluşturup komik bir görüntü sağlayan kulaklığı çıkartıp attı sinirle.

Umeyr komşularının deli kızını düşünürken, Aden yabancı bir erkeğin gördüğü saçlarını düşünüyordu.

İkiside hikayelerinin böyle başlayacağını, ve Aden'in şaka amaçlı söylediği nikah işinin çok sürmeden şakadan çıkıp gerçek olacağını bilmiyordu tabii.
____________________________________________________

Huuh! Bitti bu da şükür!

Umarım beğenmişsinizdir, güzel olmuştur.

Hayırlı geceler, Allah'a emanet olun 🖤

Not Defteri |Texting Where stories live. Discover now