"Bu araba ne kadar rahatmış ya" bindiğim polis arabasına yayıldığım da önceki polis amca bana kötü bir bakış attı.
Ne bakıyorsun ki ya?
Burada yayılmak yasak diye birşey yazmıyor aq.
"Güneş bir sus gözünü seveyim ya" diye homurdandı yiğit.
Ama ben susmak istemiyorum ki!
"Abla nolacak şimdi?" Dedi can üzgünce.
"İfade verecez, çıkacaz yarın da evimize döneceğiz"dedim rahat bir tavırla.
Öyle olacaktı çünkü.
❄️❄️❄️
"Anlat bakalım deli kı,, neden kavga ettiniz?" Dedi karşımdaki polis bey amca.
Yiğit ve can'ı içeri tıkmışlardı.
Bende polisten gizlice aldığım silahı kafama dayayıp 'beni baş polis ile görüştürmezseniz sıkarım kendime' diye tehtid edince beni polisin yanına götürmüşlerdi.
Ne kadar şerefsiz bir insanım yiaa.
Nihahaha.
"Polis bey amcacım şimdi olay şöyle oldu; biz normal bir şekilde cafeye birşryler zıkkımlanmaya gittik. Siparişler gelince tam yiyecektik ama o kavga ettiklerimiz yanımıza geldi. İşte sıkıldık beraber oturalım cart curt diye saçmaladılar. Bende dururmuyum? Kıskanç bir insanım ben! İkizim ile kardeşimi sahiplendim. İkizimi eşim kardeşime çocuğum dedim. Oğlanda Benle evlenecek daha güzel çocuklarımız olur, işte evimin hatunu kalbimin çiçeği böceği olursun, kalbimin sahibi falan olursun dedi. Yani bana bâyâ bâyâ ahlaksız teklifte bulundu inanabiliyormusunuz!?" Dedim hiddetle ağzıma fıstık atarak.
Evet ikram olarak bana fıstık vermişlerdi.
Niyeyse artık.
"Gerçekten oldumu bunlar?" Dediğinde göz devirdim.
"Polis bey amcacım ben bir saattir ne anlatıyorum acaba!?" Diye sordum önüme gelen saçlarımı itekleyerek.
"Aileniz gelsin çıkın" dediğinde dudak büzdüm.
"Onlar msrdin de yaşıyor gelemezler ki" dediğimde offladı.
Şşşş suçluya oflanmaz mxbxjxnd.
"Tamam, Ahmet oğlum bak buraya!" Dediğinde diasirsna polis üniformalı biri geldi.
"Efendim baş komiserim?"
"Yiğit karayel ile can karayeli çıkarın" dediğinde sevinçle kafa salladım.
"Evet evet" dedim hızla.
❄️❄️❄️
"İşte böyle oldu" dedim sırıtarak.
Başkomiserin odasın da olan herşeyi birebir -belki birazcık abartmış olabilirim ama birazcık(!)- anlatmıştım.
"Oha harbi inandılar mı?" Yiğitin şaşkın sesi ile hızla kafa salladım.
"Hemde ne inanma!" Dedi can.
"Çıkarken polis amca, iyi yaptın evlat falan diye birşeyler saçmaladı bana o derece!" Dedi kahkaha atarak.
"Harbi mi lan!?" Dedim kahkaha atarak.
Yiğit de kahkaha atmaya başlamıştı.
"Yarına bilet aldım ben" dedim hızla konudan bağımsız.
"Olur gidelim hızlıca" dedi yiğit.
Ailesini özlediğini biliyordum.
Ben bir hafta uzak kalmama rağmen ne kadar özlemiştim, o 2 yıl kadar bir süredir ayrıydı.
YOU ARE READING
ÜVEY MİYİM?
Teen Fiction17 yaşıma geldiğimde hayatımda asla olmaz diyeceğim şeyler ile karşı karşıyaydım şuan. Birileri aniden evimizin kapısını çalıp hastanede çocukların karıştığını aslında benim onların kızı olduğumu söylüyorlardı. Peki bu gerçekmiydi? 17 yıl boyunca...
