The Memories I Cherish

Kabanata 42

Buong araw na iyon ay inaalagaan niya lang ako hindi naman ako nang protesta dahil hindi naman ako makalakad. I told him na kaya ko na sairili at umuwi na siya baka hinahanap na siya nang mga magulat niya, pero dahil pinanindigan niya ang salita niya. Doon ulit siya natulog. 

" Are you ready? " tanong niya.

Ngayon ang alis namin papuntang Tubay. I told him we can celebrate our 3rd monthsarry here in city pero ayaw niya. Gusto niya daw sa Tubay he want me to be relax.

" Are you sure na pupunta talaga tayo? " 

Okay lang naman kasi sa akin e na dito nalang kami sa city, makakarelax naman ako dito. Ayaw ko lang ma pagod siya sa pag mamaneho.

" Love, how many times I told you it's okay....Pag dating natin doon mag rerelax naman tayo " sambit niya.

Hindi na ako nag protesta pa dahil alam ko namang hindi ko na talaga siya ma pipigilan. Habang nag mamaneho siya at nag uusap lang kami tungkol sa mga nakaraang nangyari maliban nga lang sa gabing iyon. Napaka akward kasing pag-usapan yun. Habang nag uusap kami ay biglang tumunog ang cellphone niya sabay kaming napatingin doon. Agad kung nakita ang caller I.d. It's Lou. 

Iniwas ko ang tingin ko doon. He answered the call.

" Hello " he say as he answered the call.

" Where are you? " sambit ni Lou sa kabilang linya.

Hindi ko naman ma iwasang makinig lalo nat ang lapit lang namin ni Lance. 

" On the way to Tubay...Why? " 

" What?!....Anong gagawin mo doon? "

Hindi ko alam pero parang nairita ako sa tanong at reaction ni Lou. Hindi ko man kita ang mukha niya kumukulo na ang dugo ko sa kaniya. Wala naman siyang ginagawa pero naiinis ako boses niya pa nga lang naiinis na ako, paano pa kaya kapag nakita ko yung mukha niya.

" To celebrate our 3rd month sarry " 

Kahit paano ay naibsan naman ang pagkainis ko.

" Ouh....I'm in Surigao right now here sa falls yung pinuntahan natin last time " 

Hindi naman ako manhid para di maramdaman ang pagka dismeyado na boses ni Lou. Sa susunod niya na sinabi ay agad akong napabling kay Lance na ngayon ay kasap parin ang kaibigan sa telepono. Sa lahat nang sinabi ni Lou yun ang tumatak sa isip ko.

Tumawag ba siya para yayain si Lance? 

Hindi rin nakatakas sa aking tenga ang huling sinabi ni Lou. 

" I'll call you to remind you it's our friendship anniversary....But it's okay ill celebrate it alone "

Yun ang huling sinabi ni Lou bago naputol ang linya. 

Kaya ba siya tumawag dahil doon. Napaisip tuloy ako kapag ba di namin anniversary ngayon ay pupunta si Lance at mag cecelebrate sila? Iniisip palang yung ay kumikirot na ang aking puso.

" Are you okay? " napatingin ako kay Lance nang hawakan niya ang kamay kung nasa aking hita, napatingin ako doon.

" Y-Yes " sambit ko at nag iwas nang tingin sa kaniya " You sure? " pagsisigurado niya. Tango lang ang naging sagot ko sa tanong niyang iyon. Agad kung iniwas ang tingin ko sa kaniya at itinuon nalang ang buong atensyon sa labas.