Impervious to his action

Chapter 25

"We're here...." Pinarada niya ang sasakyan sa tapat ng bahay.

Lumingon ako sa kanya. Hindi alam ang susunod na gagawin.

"Sege, salamat." Lalabas na ako sa sasakyan niya nang hawakan niya braso ko.

"Wait Ylave." I face him and down to his hand. "I know it's my fault but I want to say goodbye..." Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.
Binitawan niya kamay ko at tumingin sa unahan namin.

Nanatili ako nakatingin sa kanya. Hindi nag sasalita.

"Last na ito, Ylave. Kahit ayaw ko gagawin ko dahil iyon ang gusto mo. Call me coward but if you say it to leave you alone. I will do it because I love you. Kung saan ka masaya gagawin ko."

Tumingin siya sa akin. Hindi ako nag alis nang tingin sa kanya. "I realize just now that you don't love me anymore. Ako na lamang ang nagmamahal. Kita ko iyon at hindi kita masisi dahil nasaktan kita noon. Mahal talaga kita, Ylave. Kahit nawalay ako sayo ng tatlong taon. Kung dumating ang tamang panahon na may malaman ka. Sana wag mo akong hanapin hind--"

"Anong malalaman ko?"

"Wag mo na akong tanungin. Just live a life... Aalis na ako, Ylave. I promise to you that my love for you is pure and unforgettable. Dumating man ang panahon na makita mo na ang taong mamahalin mo at mamahalin ka ng higit sa pag mamahal ko, magiging masaya ako. Dadating ang araw na makakalimutan mo ako. Pero pinapangako ko rin.... Once you running back to me. I will hug you tight.... hindi na kita papakawalan pa. Please take my words. Pakakantadaan mong mahal na mahal kita."

Mabigat ang naramdaman ko nung lumabas ako sasakyan ni Oniel. Hanggang ngayon bumabagabag sa akin ang sinabi niya.

Three days had past. Nalaman ko na lamang kay Mama na umalis na si Oniel at Tita Eina. Oniel's mother.

May kung anong kakaibang puwang ang nawala sa puso ko. Hindi ko iyon pinansin at walang naging reaksyon.

"Hoy"

I sip at my guyabano juice and look at Hadex.

"Meron ka bang problema? Ilang araw ka nang ganyan...mag sabi ka naman."
Nag aala nitong puna.

"Okay lang ako. Just don't mind me."

I'm just thinking the last words Oniel told me.

Kung dumating ang tamang panahon na may malaman ka.

What do you want me to know Oniel?

Aalis ka na nga lamang pinag iisip mo pa ako.

Yan nasa isip ko.

I lean on my seat and glance at where we are. We decided to have a night walk when Hadex seen this cafe a long the streets.

Hindi naman ako nag order nang hindi ko gusto kaya juice na lamang which is paborito ko naman.

Maraming kwento si Hadex. He said earlier he was going to applied in Manila as a Mechanical Engineer that his friend called him. It's Roi one of his friends and classmates. There is opportunity for him.

Wala pa akong balak mag trabaho. Si Ellaine ay nag start na nung isang araw at ngayon si Hadex naman.

Bakit ganon lahat sila umaalis?

"Kailan ka aalis?"

"Sa susunod na linggo na." Sagot niya.

"Hanggang kailan ka doon?"

"I don't know but I'm sure uuwi ako..."

"Sinong mag aalaga kay Winnie?" Pag tukoy ko sa alangang kambing nito. Sa pag kakaalam ko ito ang una niyang alis na mawawalay talaga siya sa alaga niya. Tunay na napakabilis nang panahon. He is on the way to take the responsibility as a man.