Tempting Devil

Part 47

<<Μαζί σου πια όλες οι ώρες σαν λεπτά περνάνε..Baby όπου και να πάμε όλοι για 'μας μιλάνε>>
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

"Χριστούγεννα ήρθαν πάλι! Χριστούγεννα ήρθαν πάλι! Χαρείτε μικροί μεγάλοι! ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΧΡΟΝΙΑ!!" δύο ενοχλητικές κοριτσίστικες φωνές ηχούσαν τριγύρω και κλασικά μου αναστάτωσαν τον ύπνο!

Πριν προλάβω όμως να σηκώσω το κεφάλι μου από το μαξιλάρι και να πάω να τα βρίσω με την ησυχία μου, αντίκρισα την ώρα στο μεγάλο ρολόι του τοίχου.

ΘΑ ΤΑ ΣΦΆΞΩ

Είναι οχτώ μισή. Οχτώ μισή η ώρα το πρωί και εγώ αντί να κοιμάμαι κάθομαι και ακούω χριστουγεννιάτικα τραγούδια! Δεν λέω ωραία είναι αλλά όχι κατασκευασμένα για να ξυπνάνε τον κοσμάκι.

Σηκώθηκα πάνω με φόρα και στάθηκα στα πόδια μου. Προχώρησα με το πέλμα μου να παίρνει φωτιά και πέρασα το κατώφλι της πόρτας. Κατέβηκα φουργιόζα κάτω και αυτό που αντίκρισα μου άλλαξε όλα τα σχέδια που είχα για την Εμμέλεια και την φίλη της την Δήμητρα, τα οποία ήταν προφανώς δολοφονικές τάσεις.

Μπροστά στα έκπληκτα μάτια μου υψωνόταν ένα μεγάλο δέντρο και η κυρία Ράνια στόλιζε χαμογελαστή, ενώ τα κορίτσια την βοηθούσαν με τα στολίδια.

Καλά, από τόσο νωρίς στολίζουν αυτές;

Τα σχολεία πριν τέσσερις μέρες έκλεισαν για να φανταστείτε!

"Ρόζα!!" ούρλιαξε η Εμμέλεια και έτρεξε κατά πάνω μου πέφτοντας στην αγκαλιά μου και με έσφιξε με τα μικρά της χεράκια. Χαμογέλασα πνιχτά και με μια δόση ψυχοπαθούς δολοφόνου.

"Καλημέρα σας" είπα μέσα από τα δόντια μου καθώς η Δήμητρα με χαιρέτησε από λίγα μέτρα μακριά καθώς πρόσφερε στην μητέρα της δύο στολίδια.

"Καλημέρα κορίτσι μου" ακούστηκε η κυρία Ράνια.

"Συγνώμη που σε ξυπνήσαμε, απλά τα κορίτσια δεν μπορούσαν να κρύψουν την χαρά τους"

Κάτι καταλάβαμε κύρια Ράνια, μην αγχώνεστε.

Της έκανα νόημα του στυλ «είναι εντάξει» και το βλέμμα μου στράφηκε στην Εμμέλεια, η οποία με κοιτούσε χαρούμενη.

"Δεν θέλω να πάμε στην μαμά τώρα που είναι Χριστούγεννα" ανέφερε κάπως θλιμμένα και έσκυψε το κεφάλι της αντικρίζοντας τα πλακάκια.

Έμεινα ακίνητη. Πως πίστεψε πως εγώ θα την πάω σε εκείνο το σπίτι, το οποίο είναι η κόλαση η δικιά;