Tempting Devil

Part 71

<<Where you go, i go. What you see, i see..>>
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Οι δυο εβδομάδες πέρασαν ρολόι. Λες και ήταν ποταμάκι που κυλάει γοργά. Ήρθε η στιγμή που θα τον δω και το άγχος μου έχει κορυφωθεί.
Μετά από δύο ολόκληρες εβδομάδες, γεμάτες προπονήσεις και στιγμές αξέχαστες με την παρέα μου, ήρθε η ώρα να περάσω χρόνο με το μωρό μου.

Τα τύμπανα της καρδιά μας άρχισαν το παιχνίδι τους, ως αποτέλεσμα να χτυπάει μέσα στο κεφάλι μου.

Διέσχιζα τους δρόμους της περιοχής, λουσμένη από χαρά και όσο η μορφή του σχηματιζόταν στο μυαλό μου, τόσο περισσότερο επιτάχυνα.

Δεν έχει ιδέα πόσο μου έλειψε.

Πήρα το λεωφορείο και τώρα περπατάω μέχρι το σπίτι του, καθώς η διαδρομή είναι μισή ωρίτσα μακριά. Πονάνε τα πόδια μου, αλλά χαλάλι του.

Το στενό που έπρεπε να περάσω στην συνέχεια, απλώθηκε στα μάτια μου και χαμογέλασα μιας που σε λίγη ώρα έφτανα.

"Εε δεν το πιστεύω" μια φωνή..

"Μαλάκα πετύχαμε το τζόκερ" μια ακόμη κοριτσίστικη φωνή που οπότε τις ακούω, ταράζεται όλο μου το είναι. Κοντοστάθηκα απότομα.

Στάθηκα ακίνητη να κοιτάζω μπροστά μου, μέχρι που..μια καυτή ανάσα αγκάλιασε βίαια τον σβέρκο μου.

Δεν θέλω να γυρίσω..

Νιώθω τον λαιμό μου να ξερένεται αργά και βασανιστικά και ξεροκατάπια απότομα. Η μορφή της Κλειώς..η μορφή της ντίβας του σχολείου και εκείνης που μου είχε κάνει την ζωή κόλαση απο τότε που μετακόμισα εδώ..είναι μπροστά μου.

Η κόκκινη αγελάδα θα αναλάβει δράση.

Σαν ήρωας της Marvel ακούγεται..αλλά από τους κακούς.

"Είναι μεγάλη η χαρά μου που σε πετυχαίνω εδώ..σε αυτό το στενό δρομάκι και μάλιστα μόνη σου" η φωνή της παραμένει η ίδια εκνευριστική που είχε πάντοτε. Το κόκκινο στο μαλλί της είχε αρχίσει να θρυμματίζεται, να ξεβάφει.

Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε όμως, πριν ανοίξουν τα σχολεία θα το περάσει ένα χεράκι ξανά. Θα γίνει πάλι η αγαπημένη μας κόκκινη αγελάδα που ξέρουμε όλοι.

"Και μένα το ίδιο μικρό μου μπάζο" ανταποκρίθηκε μια φωνή, η οποία αναμφίβολα ήταν της Θωμαής. Στεκόταν από πίσω μου ακίνητη..

Η ανάσα της κατέληγε στον λαιμό μου, θυμίζοντας μου άγριο ταύρο που εκνευρίζεται μόλις αντικρίζει το κόκκινο πανί του ταυρομάχου.