[Unicode]
~ကလောင် ~ကလောင်~ ကလောင်~
လူဝင်လာတာကြောင့် ဆိုင်တံခါးပေါ်က ခေါင်းလောင်းလေးကထပ်မံမြည်၍
"Jiminie ! ငါရောက်ပြီ"
"အင်း!!...ရောက်ရင် ငါ့ကိုဒီမုန့်ဗန်းလေကူချပေးပါလား Taehyung ahh..."
Jimin က မုန့်ဗန်းတွေကို ဖိုထဲက ထုတ်လာပြီး မနိုင်မနင်းနဲ့ မ လာသည်။ မျက်နှာကလဲ ဂျောင်ထဲကနေ တိုးထွက်လာတာကျနေတာပဲ။ ဆံပင်တွေက ကြွက်စုတ်ကေလိုဖြစ်လို့။ အဲ့တာကို Taehyungကမြင်တော့ ရီလိုက်တာ ခွက်ထိုးခွက်လန်။
"ဟိုကောင် ဘာရီနေတာလဲ။ လာပါ ဒါလေးဝိုင်းကူလုပ်ပေးလို့"
"မင်းပုံစံကြီးကရီရနေလို့ပါကွ..."
Taehyungက Jiminကိုင်ထားတဲ့ မုန့်ဗန်းတွေကိုယူလိုက်ရင်းဆိုလိုက်သည်။
"ဟင်... ငါက ဘာဖြစ်နေလို့လဲ"
"ဘာဖြစ်နေရမှာလဲ...ကိုယ့်ရုပ်ကိုယ်မှန်ထဲပြန်ကြည့်လိုက်အုံး။ ပေစုတ်စုတ်နဲ့"
အဲ့တော့မှ Jiminတစ်ယောက်ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့်
"ဟီးဟီး အမှန်တော့ မနေ့ကငါအိမ်မပြန်ဘူး။ ဆိုင်မှာပဲတစ်ညလုံးနေနေတာ။ အဲ့တာကြောင့်မို့ ရေအခုထိမချိုးရသေးဘူး"
"ဟာ...ညစ်ပတ်ချက်က လက်လန်တယ်။ အဲ့တာကြောင့်မို့ ငါဆိုင်ထဲဝင်ဝင်ချင်း အနံ့အသက်ကမကောင်းတာကိုးး"
"ယောက်မနဲ့ပြေးထုလိုက်လို့ အနံ့အသက်မကောင်းဘူးဖြစ်သွားမယ်။ ဒီမှာ ငါက ရေမချိုးလဲမွှေးပြီးသား..."
"အေးပါ...ဒါတွေက ဒီမှာချရမှာမလား"
Taehyungက cakeတွေတင်တဲ့ စင်ပေါ်ကိုမေးငေါ့ပြပြီးမေးလိုက်တော့
"အေး!"
~ကလောင်~ကလောင်~ကလောင်~
ဆိုင်ထဲဝင်လာတဲ့လူတစ်ယောက်ကြောင့် jiminမှာ ရုန်းရင်းဆန်ခတ်ဖြစ်သွားသည်။ သူ့မှာပြာပြာသလဲလဲ။ အဲ့တာကို Taehyungကသတိထားမိသွားတော့...
"ဟျောင့် jiminဘာဖြစ်နေတာလဲ"
"ငါ့အနံ့ကတော်တော်ဆိုးနေလား။ ငါ့ပုံစံကောဘယ်လိုနေလဲ။ အဆင်ပြေရဲ့လား?"
