🍂🔞បំណុលស្នេហ៍ ឋាននរកលើដី🔞🍂

ខ្ញុំព្រមបម្រើលោកហើយ🔞🍂

ភាគ3

ទារុណកម្មដ៏សែនឃោឃៅវាពិតជាឈឺពឺតផ្សាហេតុអ្វីក៏កូនបំណុលតែងតែជួបរឿងបែបនេះ តើពិភពលោកនេះគ្មានភាពយុត្តិធម៌ទេឬយ៉ាងមិច។

"ឯងមិនខ្លាចងាប់ទេឬស៊ាវចាន់ ឯងត្រូវគិតថានេះជាកំហុសឪរបស់ឯង បើឪឯងមិនងប់នឹងល្បែវាក៏មិនជំពាក់បំណុលយើងរាប់លានបែបដែល បើវាមិនរត់ចោលឯង នោះឯងក៏មិនទទួលរងទារុណកម្មបែបដែលឯងចាំទុកក្នុងខួរបស់ឯងទៅ "ឆ្ងាច់ៗ" អុីបូវាយស៊ាចាន់ខ្លាំងៗរួចក៏បោះសម្ដីទៅស៊ាចាន់គ្មានគិតពីអារម្មណ៍អីបន្តិចស៊ាវចាន់ក្រោយពីឮសម្ដីនាយអស់កម្លាំងដល់ថ្នាក់លែងចង់មានវត្តមាននៅលើលោកនេះបន្តទៀតហាក់ដូចជាពិភពលោកនេះវាគ្មាននាក់ស្រឡាញ់សម្បីតែប៉ារបស់នាយក៏រត់ទៅចោលឲ្យនាយរងទុកម្នាក់ឯងបែបនេះដែល ។

"ហិក ឈឺ ណាស់លោកម្ចាស់វ៉ាង ហិក ឈប់វាយខ្ញុំទៅខ្ញុំព្រមហើយ ខ្ញុំព្រមបម្រើលោកហើយ ហិក "ស៊ាវចាន់លើកដៃសំពះឈាមដែលហូដោយសាខ្សែតីវាពិតជាគួឲ្យសង្វេគស៊ាវចាន់ព្រមបើកជើងឲ្យគេធ្វើតាមចិត្តព្រោះនាយពិតជាឈឺខ្លាំងណាស់ព្រោះខ្សែតីនេះដូចជាបន្លាដែលមុតស្រួចវាមានរាងវែងចាក់ដល់សាច់ខាងក្នុងរបស់នាយថែមទៀត។

"ហឺស "អុីបូដកខ្សែតីមកវិញរួចក៏បោះវាទៅម្ខាងនាយបានចូលទៅប្រលោះជើងស៊ាវចាន់រួចក៏សាប់ៗកូនប្រុសនោះរហូត ដល់ទឹកទើបស៊កកូនប្រុសដែលបាស់ឆ្អើតនោះចូលទៅច្រកមួយទំហឹងទាំងគ្មានការថ្នាក់ឬមានអ្វីជួុយសម្រួល។

"អ៎ាក..ឈឺ..លោកម្ចាស់ សឺត "ស៊ាវចាន់ខ្ញាំដៃអុីបូស្រែកទាំងក្ដីឈឺចាប់ព្រោះថាវាធំហើយវែងទៀតនេះជាលើកដំបូងតែបែជាមិនបានការថ្នាក់ថ្នមទៅវិញវាពិតជាវេទនាខ្លាំងណាស់ព្រោះបីសាចម្នាក់នេះស៊កបញ្ចូលហើយក៏ប្រញ៉ាប់ធ្វើចលនាចេញចូលខ្លាំងៗគ្មានការថ្នាក់ថ្នម។

"អឺស..តឹងណែន..សឺត "អុីបូធ្វើចលនាចេញចូលពីយឺតទៅលឿននាយក៏ពិបាកព្រោះតែវាតឹងដល់ថ្នាក់កូននាយចង់ដាច់ជា2បន្ទាប់ពីវារាងធូរលុងបន្តិចក៏ធ្វើចលនាខ្លាំងៗដៃមិនទំនេរចោលច្របាច់ត្រគាក់មូលក្លំនោះខ្លាំងៗ។