"ဆင်းလေ မဆင်းဘဲဘာလုပ်နေတာလဲ"
"ငါ ငါမဆင်းချင်ဘူး"
taxiပေါ်ကဆင်းဖို့ကိုမဆင်းဘဲဂျီတိုက်နေသောဂျွန်ဂျောင်ဂုကြောင့်ကင်ထယ်ယောင်းတို့စိတ်မရှည်ချင်တော့
"ဂျွန်ဂျောင်ဂုမင်းဆင်းမလားငါမင်းကိုကားပေါ်မှာဘဲ၁၅ခါနမ်းရမလားကြိုက်တာရွေး"
"ကင်ထယ်ယောင်း!!"
"ဘာလဲ"
"ဆင်း ဆင်းမယ်"
"ဒါဆိုလည်းဆင်းလေ"
အော်လိုက်တော့မှပေကပ်ကပ်နဲ့ဆင်းလာလေရဲ့
"ဦးလေးtaxiခဘယ်လောက်လဲ"
"တူလေးတို့လေးထောင်ပဲပေး"
အိတ်ထဲမှပိုက်ဆံလေးထောင်အားထုတ်ကာtaxiသမားဦးလေးကြီးအားပေးကာဂျောင်ဂုလက်အားဆွဲရင်းအိမ်ထဲဝင်လာတော့တယ်
ကင်ထယ်ယောင်းဟာချမ်းသာသူတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီးမိဘတွေနဲ့အတူမနေပါဘဲအိမ်ခွဲနေခြင်းပင်
ဂျောင်ဂုကတော့အဖေရောအမေရောရှိပြီးမိဘတွေကလခစားမို့လို့ပြေလည်တယ်ဆိုရုံသာ
"ကဲ ငါ့ကိုနမ်းတော့၁၅ခါ"
"ဟိုလေငါရှက်လို့"
"အဲ့တော့"
"မင်း မင်းအရင်နမ်းပါလားဟင်"
"အိုကေလေ ငါအရင်နမ်းရင်အသက်ရှူကျပ်တဲ့အထိနမ်းမှာနော်"
"ရတယ်"
ပြွတ်စ် ပြွတ်စ်
ညနေစောင်းမှဘဲသူတို့ရဲ့အနမ်းတိုက်ပွဲဟာပြီးဆုံးသွားတော့တယ်
"ထယ်ယောင်း"
"ဘာလဲ"
လက်ချင်းတွဲပြီးလျှောက်ကာဂျောင်ဂုအားထယ်ယောင်းတစ်ယောက်အိမ်ပြန်ပို့ပေးလေရဲ့
"ငါဗိုက်ဆာလို့"
"ဗိုက်ဆာရင်ဝယ်စားလေ"
"ငါမှပိုက်ဆံမရှိတာ"
"မရှိရင်မစားနဲ့"
"မင်းကလေအကျင့်ပုတ်"
"အဲ့အကျင့်ပုတ်ဆီကနေတစ်နေ့နေ့မင်းမြိုနေတာမဟုတ်ဘူးလား"
