ရုပ်ရှင်ဧကရာဇ်၏ သေလမ်းရှာ စေ့စပ်ထားသူလေး [ ဘာသာပြန် ] || Extra ||

Chapter 5

Unicode

အစားချေးများခြင်းနှင့် အရံဟင်း
________________________________

ဝေ့ရွှင်းက ပြောပြီးရင် ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်တတ်တဲ့လူဖြစ်တာကြောင့် စာကြည့်ခန်းထဲပြန်ရောက်တာနဲ့ မှတ်စုစာအုပ်တစ်အုပ်ထုတ်ပြီး စရေးတော့သည်။ သို့သော် ရေးနေရင်း ဒီလိုမှတ်စုစာအုပ်တွေက စာကြောင်းရေသိပ်မပါသည့်အပြင် အရှေ့လှန်လိုက် ၊အနောက်လှန်လိုက်ဖြင့် လေ့ကျင့်မည့်ကလေးအဆင်မပြေမှာစိုးတာကြောင့် သေချာချင့်ချင့်ချိန်ချိန်စဥ်းစားအပြီးမှာတော့ အိမ်စာစာအုပ်တွေထဲက စာအုပ်အသစ်တစ်အုပ်ထုတ်ပြီး ဆက်ရေးတော့သည်။

သူဟာ လက်ရေးလှစာအုပ်တွေထဲက ပုံမှန်မြင်တွေ့နေကျ စကားလုံးတွေချမရေးပဲ ဝေ့လန်တို့ကို လက်ရှိသင်နေသည့် တရုတ်စာသင်ရိုးထဲက စကားလုံးတွေကိုချရေးလိုက်သည်။ သူရေးလို့ပြီးသွားချိန် ဝေ့လန်က အောက်ထပ်မှာ ကာတွန်းကားကြည့်နေဆဲဖြစ်တာကြောင့် သူအောက်ထပ်ကိုဆင်းပြီး စာအုပ်သွားပေးလေသည်။

ဝေ့လန်လှမ်းယူလိုက်ကာ အဖုံးကိုကြည့်ရုံနဲ့တင် ဝေ့ရွှင်းက သူ့အိမ်စာစာအုပ်နဲ့ရေးထားမှန်း တန်းသိလိုက်လေသည်။

သူစာအုပ်ကိုလှန်ကြည့်လိုက်တာနဲ့ ပထမစာမျက်နှာရော ဒုတိယစာမျက်နှာမှာပါ ဝေ့ရွှင်းရေးပေးထားသည့် စာလုံးများနှင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ တဖက်လူ၏လက်ရေးမှာ ပုံနှိပ်ထားသကဲ့သို့လှပပြီး စာလုံးလေးတွေတိုင်းက လေးထောင့်ကျကျရှိနေကာ၊ စုတ်ချက်တစ်ချက်စီတိုင်းကလည်း ရှင်းလင်းပြတ်သားလှ၍ ကြည့်လိုက်ရုံနဲ့တင် မာန်ပါပါအရေးအသားမှန်း သိသာလှပေသည်။ ဝေ့လန်ကြည့်နေရင်း ကိုယ့်လက်ရေးကိုယ်ပြန်မြင်ယောင်လာတာကြောင့် အနည်းငယ်ရှက်မိသွားသည်။

ဝေ့ရွှင်း ပထမစာကြောင်းအောက်က ဒုတိယစာကြောင်းအလွတ်ကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး တည်ကြည်လေးနက်သည့်လေသံဖြင့်

'' အပေါ်ကအတိုင်း ကြည့်ပြီး အောက်ကစာကြောင်းအလွတ်မှာ ရေး ''

ဝေ့လန်က ခေါင်းလေးတငြိမ်​ငြိမ့်ဖြင့်

'' သိပါပြီ ''