KAÇAK DÜŞLER

3. Şüphe

Her kese merhaba!
Yeni bölümle karşınızdayım.

Bazı yazım yalnışları ola bilir. Varsa şimdiden özür dilerim. Hatasız kul olmaz neticede.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Ofisinde işleriyle uğraşan Arslan oldukça gergindi. Başının ağrıdığını hissederken kafasını kağıt yığınından kaldırdı ve koltuğuna iyice yaslanıp gözlerini kapatarak başını arkaya yasladı. Kendini çıkmaz sokakta hiss ediyordu. Soru işaretleri beynini eritiyordu sanki.

Kapısı çaldı ve "Gel!" talimatından sonra yavaşça açıldı. İçeri giren uzun boylu esmer adam adımlayarak önünde durdu ve sıkıntılı bir nefes verdi.

"Tam olarak nerede olduğunu bilmiyoruz, ama halâ Ankarada. Çocukların burada olduğunu bilmiyor diyeceğim ama sanmıyorum."

Arslan derin bir nefes aldı ve sertçe yüzünü sıvazladı.

"Orhan takipte mi?"

"Evet abi."

"Neredeler?"

"Merve hanımın kliniğinde."

Ayağa kalktı ve çıkardığı ceketini alarak odadan çıktı. Sert adımlarla şirketten çıktığında arabasına binip kardeşlerinin olduğu kliniğe doğru yola koyuldu.

.
.

AHU

Ali ile birlikte sonunda veterinere gelmiştik. Saldırgan tavırlar sergileyen Zeytin'i çantanda daha fazla tutmak istemediğim için bekleme alanında çıkarıp kucağıma aldım. Bizi gören genç kız beş on dakika bekleteciğini söylemişti. Galiba asistandı.

Kapı çanından ses geldiğine birilerinin geldiğini anlamıştım ama dönüp bakmadım.

Birden kucağımdaki Zeytin tıslayıp kuyruğunu kaldırdığında onu delirten şeyin karşıdaki altın sarısı tüyleriyle Golden retriever cinsli köpek olduğunu bakışlarımı kaldırdığımda görmüştüm.
Köpek havlamaya başladığında Zeytin fazlasıyla sinirli görünüyordu.

"Cheddar, oğlum sakin ol." Sahibine baktığımda siyah saçlı, beyaz tenli ve uzun boylu bir çocuktu. Beyaz bol tişörtünün altındaki yapılı vücudu "ben buradayım" diye bağırıyordu. Kollarında farklı şekillerde dövmeler vardı. Sıkı ve uzun kirpiklerinin çevrelediği gözleri oldukça çekiciydi.

Zeytin normalde böyle değildi. Köpeklerle arası kötü olmamıştı hiç bir zaman. Yavru olduğu zaman bir köpekle aynı ortamda yaşamış ve buna alışmıştı. Ama şimdi neden bu kadar tepki verdiğini anlamamıştım.

"Kusura bakmayın, normalde böyle hırçın değildir."

"Sorun değil, Cheddar sadece oyun için kuruğunu salladı. Kediniz tehlikede sanıyor kendini. Ben en iyisi dışarı çıkıyım." diyerek köpeğinin tasmasını tutup dışarı çıkardı.

Ali ise yerinde dikleşmiş, onun duya bileceği bir şekilde "İsabet olur." demişti.

Aşırı kıskanç olduğunu demiş miydim?

On dakika sonunda uzun boylu ve uzun siyah saçlarıyla kadın veteriner gelmiş, Zeytin'i muayene etmişti.

"Bir süredir çok sinirli ve keyifsiz. Normalden fazla mama yiyor ve kusuyor. Kilo da kaybetti."

Kadın derin bir nefes aldı ve Zeytin'deki bakışlarını bana çevirdi.

"Hipertrioid olduğunu düşünüyorum. Yani, trioid bezinde tümör var ve bezde aşırı horman salgılanması nedeniyle bu belirtileri gösteriyor."