Only you and music | Yarı Texting

14. Bölüm

Keyifli okumalarr diliyorumm.💗

Sabah uyandığımda yanımda Uraz yoktu. Mutfaktan bir takım sesler geliyordu. Mutfağa sesin geldiği yöne doğru bakmaya gittim. Uraz mutfaktaydı. Kahvaltı hazırlıyordu. Şuan okadar tatlı görünüyordu ki. Uraz beni farketmemiş olacaktı ki onun arkasına geçtim ve bişeyler söylemeye başladım.
"Vayy demek bugün kahvaltılar Uraz beyden eminim çok güzel olmuştur."dedim fısıldayarak.
Uraz arkasını döndüğünde ise beni gördü bir anlık mutluluğu ile konuşmaya başladı.
"Bugün de benden olsun bari dedim."dedi gülümseyerek.
Uraz'la bukadar yakın olmamız çok değişik geliyordu bana. Aramızda neredeyse mesafe bile yoktu.
"Ozaman hadi bakalım Uraz Bey'in bugünkü özel kahvaltısını sabırsızlıkla bekliyor olacağım."dedim.
Uraz kahvaltıyı hazırlayıp masaya koymuştu. Sandalyeyi çekip onun yanına oturdum ve kahvaltımızı yapmaya başladık.
"Uraz nekadarda güzel omlet yapıyormuşş da ben bilmiyormuşum meğersem."dedim omletimden yerken.
"Beğenmene sevindim yani yapıyoruz bişeyler."dedi oda gülümseyerek.

Kahvaltımız bittikten sonra masadaki şeyleri kaldırmaya başladım. O sıra da Uraz'ın telefonu çalıyordu. Uraz telefonu açtı ve konuşmaya başladı. Telefon konuşmasına biraz kulak misafiri olmuştum.
"Alo efendim Selin ne oldu?"
"Tamam Selin, gelicem neden bukadar ısrar ediyorsun ben bugün yetişirim söz sen düşünmesene bunu."
"Selin tamam bak anlıyorum. Neden hala uzatıyorsun bi kaç dakikaya çıkıcam."
"Peki, neyse tamam görüşürüz."
Uraz telefonu kapatmıştı yine menajeri rahat bırakmıyordu.
"Bişey mi oldu Uraz?" diye sordum merakla.
"Bişey yok. Yine Selin'in işte günlük şeyleri."dedi.
"Peki ne için aramış seni ozaman?"diye sordum merakla.
"Ya bugün bi televizyon programına davet edilmiştim. Onun için arıyor işte neredesin felan filan diyordu."dedi.
"Peki şimdi mi çıkmak zorundasın yani biraz daha kalamayacak mısın?"dedim.
"Selin çok ısrar ettiği için maalesef çıkacağım ama sonra tekrardan uğrarım sana."dedi morali biraz düşmüş gibiydi sanki gitmek istemiyordu.
"Peki öyleyse ben seni yollayayım ozaman."dedim ve kapıya doğru yönelip kapıyı açtım. Ceketini askılıktan alıp uzattıktan sonra Uraz'la vedalaştık. Salona geri gelip koltuktan telefonumu aldım ve koltuğa oturup Uraz'a mesaj yazmaya başladım.

Eftelyw21:Uraz dediğin program saat kaçta başlıyor?
Uraz bir süre mesajımı görmemişti. Bir kaç dakikadan sonra ise çevrimiçi olduğunu gördüm.
Yazıyor..
UrazzOfficial:1 Saat sonra başlıyor yani 13:00 gibi başlıyacak.
Eftelyw21:Peki tamam sonra görüşürüz ben seni çok fazla oyalamayayım.
UrazzOfficial: Görüşürüz Eftelya.
Eftelyw21: Görüşürüz umarım güzel geçer.
~

Bir saat geçmişti Uraz'ın çıkacağı kanalı bulmuştum. Az sonra başlardı. Reklam çıkmıştı. Reklamdan sonra başlayacaktı. Bir kaç dakika sonra reklam bitti program başlamıştı. O neden bukadar yakışıklı gözüküyor? Herneyse. Programı dikkatlice izlemeye başladım. Programın ilk dakikaları güzel gidiyordu.
"Merhaba sevgili seyirciler bugünkü konuğumuz ünlü müzisyen Uraz Çelik. Bu arada hoşgeldiniz Uraz Bey. Bugün sizinle güzel bi röportajımız olcak isterseniz başlayalım.
Programı bir süre daha izlemeye devam ettim sadece programa odaklanmıştım ve sunucunun sorduğu sorulara tüm dikkatimi vermiştim. Zaman ilerledikçe sorular gittikçe saçmalaşıyordu. Ve yavaş yavaş sorular Uraz'ın özel hayatına doğru gidiyordu. Uraz'ın gergin olduğu her halinden belli oluyordu sorular gerçekten okadar saçmaydı ki ve artık fazla ileri gidiyorlardı. Ve o soruyu duymuştum soruya dikkatlice odaklandım.

"Peki ya Uraz Bey bu sıralar şuan da en çok gündeme oturan bir haberiniz vardı. Neydi o? Sanırım restoranda birisiyle görülmek? Bu haber fazlasıyla tepki almıştı hayranlarınız tarafından bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz Uraz Bey?"
Uraz bu soruyu duyunca okadar gergin gözüküyordu ki.
"Bu konu hakkında çok fazla konuşmak istemiyorum ama haber doğru. Fakat hayranlarımın tepkisini biraz fazla abartı olarak görüyorum. Sonuçta herkesin bir özel hayatı yokmudur? Ve böyle karışıp kötü yorum yapmaları da bence hoş değil."
Uraz'ın cevabı gayet netti. Zaten verilmesi gereken cevap buydu.
Program bir süre daha böyle devam etti. Sanırım artık yavaş yavaş bitiyordu neden Uraz'ı hala böyle bir programa davet etmişlerdi bilmiyorum. Uraz'ın programdan çıkmış olması gerekiyordu.
Uraz'a mesaj yazmaya karar verdim.
Eftelyw21:Programdan çıktın mı? Nasıl geçti diyemem aslında bende izledim çünkü. Hala seni neden davet ettiklerini anlamadım programdaki sorular okadar saçmaydı ki.
Uraz anında çevrimiçi oldu.
UrazzOfficial:Sondaki soru beni deli edicekti yani onlara ne hani? Program tam kriz geçirmelik resmen yani sunucuya böyle dalasım geldi artık neyse ben bi yarım saate kadar senin evinin orda olurum programın olduğu yer biraz uzaktı şimdi çıkmıştım.
Eftelyw21:Pekii tamam bekliyorum.

Mesaj yerinden çıktım. Biraz etrafı toplamaya ve müzik dinlemeye başladım. Müzik dinleyerek evi toplamak güzel oluyordu. Yastığı koltuğa koyarken kapının çaldığını duydum ve kapıya doğru yöneldim. Kapıyı açtığımda Uraz gelmişti.
"Hoşgeldinn."dedim gülerek.
"Hoşbuldukk."dedi sanki aklı hala programda takılı kalmış gibiydi.
"E içeri geçmiyor musun?"diye sordum. Bunu sorduktan sonra içeriye geçti ve tekli koltuğa oturdu.
Uraz koltuğa oturduktan sonra bende yandaki koltuğa geçtim ve oturdum.
"Ee napıyosun program zaten bir felaketti bence o konuya hiç girmeyeceğim."dedim.
"Hiç aynı yani seni özledim sadece."
Beni mi özlemişti?
"Yani program boyunca aklım sendeydi."dedi.
Uraz daha fazla bu tarz cümle kurdukça benim kalbime iniyordu.
"Ne yani sen cidden beni mi özlemiştin?"diye sordum şaşkınlıkla.
"Tabikide seni özlemiştim bir an bile aklımdan çıkmadın ki."
Herhalde Uraz bana şurda kalp krizi geçirtcekti.
"Aslında Uraz biliyor musun? Bende seni özlemiştim."
Bu cümleyi kurduğum an kendimi garip hissettim.
Uraz'a bu cümleyi söyledikten sonra yanıma oturmuştu. Daha yakınıma.
"Ne yapmaya çalışıyorsun Uraz?"diye sordum yeşil gözlerinin içine bakarak.
"Hiçbir şey."dedi. "Sadece seni özledim."diye ekledi.
Bukadar yakın olması bile kalp atışlarımı fazlasıyla hızlandırıyordu.
Uraz biraz daha bana yaklaşmıştı aramızda neredeyse santim bile yok gibiydi.
"Bunu yapacak mısın Uraz?"diye sordum. "Kariyerine ne olursa olsun?"diye ekledim.
Uraz cevap vermemişti. Bir kaç dakika sonra ise dudakları dudaklarımdaydı. Sanki beni gerçekten özlemiş gibiydi dedikleri belkide doğruydu. Bir kaç dakika sonra dudaklarını dudaklarımdan çektiğinde ise nefes nefese kalmıştım. Nefeslerimiz birbirleriyle çarpışıyordu. Bense öylece yeşil gözlerine bakıyordum. Uraz yanaklarıma minik minik öpücükler konduruyordu..