Δεμένοι Οριστικά

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI

◇◇◇◇◇◇◇◇

ΔΗΜΗΤΡΗΣ:

Εδώ και 30 λεπτά προσπαθώ να καταλάβω τι έχει γίνει. Η Άννα είναι πίσω στην Ελλάδα, μαλώσαμε και με φίλησε ή εγώ τη φίλησα...φιληθήκαμε τέλος πάντων!
Με το ζόρι κατάφερα να μην την ακολουθήσω. Το σώμα μου δεν ακολουθούσε το μυαλό μου.

Σε μισή ώρα έχω πιει 4 μπουκαλάκια νερό, προσπαθώντας να σβήσω το σώμα μου που πήρε φωτιά. Αυτή η γυναίκα είναι το προσωπικό μου ηφαίστειο.

Αποκλείεται να την αφήσω να ξαναφύγει. Μπορεί να συμφώνησα πως ήταν λάθος αυτό που έγινε, όμως είμαι αποφασισμένος να την διεκδικήσω ξανά. Είμαι σίγουρος πως πρέπει να είμαστε μαζί. Η ζωή μάς θέλει μαζί!

Πρώτα όμως είναι ανάγκη να βεβαιωθώ πως δεν υπάρχει κάποιος άλλος στη ζωή της προκειμένου να την προσεγγίσω. Εγώ είχα κάποια μικρά φλερτ όλον αυτό τον καιρό, όμως τίποτα δεν ήταν σοβαρό. Η καρδιά μου δεν έπαψε να ανήκει στην Άννα. Είμαι δεμένος μαζί της, πάντα και για πάντα!

Τις σκέψεις μου διακόπτει ένα χτύπημα στην πόρτα.
Είναι ο Σταύρος μαζί με τον Ανδρέα.
Σ: "Θα πάμε για φαγητό και λέγαμε μήπως θέλεις να έρθεις μαζί μας"
Δ: "Ναι, ναι βέβαια. Πηγαίνετε εσεις και θα σας βρω εκεί σε λίγο" λέω αφηρημένα.

Σ: "Δημήτρη είσαι καλά; Για που ταξιδεύεις; Η μάλλον άσε ξέρω. Άκουσα πως ήταν η Άννα εδώ. Το κουτσομπολιό βλέπεις δεν λείπει ούτε στην Εισαγγελία. Σε πονάει ακόμα το δοντάκι σου βλέπω"

Δ: "Δεν σταματάς λέω εγώ; Αντε, πάμε!" γελάω.

Πήγαμε για μεσημεριανό στο γνωστό εστιατόριο. Ο καιρός είναι πολύ καλός και έτσι αποφασίσαμε να κάτσουμε στην ταράτσα.

Μου φάνηκε πως είδα την Χρύσα να καθεται σε ένα τραπέζι λίγο πιο πέρα από το δικό μας. Αν έρθει και η Άννα από εδώ δεν ξέρω πως θα συγκρατηθώ.

Αντ: "Και για πες μας. Μιλήσατε καθόλου; Πως είναι;", μού κλείνει συνωμοτικά το μάτι.

Δ: "Έλα ρε Αντρέα τώρα! Δε θέλω να μιλήσω γι' αυτό τώρα."

Αντ: "Α, εδώ μού τα χαλάς, φίλε. Έχετε τόσο καιρό να βρεθείτε και όπως είπε και ο Σταύρος ακόμα την αγαπ-"

Σ: "Άστον βρε Αντρέα, αφού ξέρεις πως με το τσιγκέλι θα τού τα βγάλεις, τι το προσπαθείς." τον διακόπτει ο Σταύρος.

Ο Αντρέας ξεφυσάει και κοιτάζει γύρο του. Ξαφνικά με χτυπάει στον ώμο και λέει:

Αντ: "Εγώ θα σταματήσω να μιλάω.  Καλώς τα δέχτηκες." Μου κάνει νεύμα να γυρίσω πίσω μου.