Δεμένοι Οριστικά

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Χ

◇◇◇◇◇◇◇

1 ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ:

Προσγειώνομαι στο αεροδρόμιο της Ρώμης γύρω στις 3 το μεσημέρι.
Αν και Αύγουστος, ο καιρός σήμερα είναι μουντός και μάλλον θα βρέξει.
Έχω νοικιάσει ήδη ένα αυτοκίνητο μέσο διαδικτύου, οπότε φορτώνω αμέσως τις αποσκευές μου σε αυτό και κατευθύνομαι προς το σπίτι που θα διαμείνω όσο καιρό χρειαστεί μέχρι να κλείσει η υπόθεση.
Αναρωτιέμαι αν ξανασυνατησω την Άννα, πράγμα πολύ πιθανό.
Μακάρι να μπορούσα να την απομακρύνω από όλο αυτό. Έχω διαβάσει με κάθε λεπτομέρεια, σχεδόν κάθε βράδυ, τα στοιχεία της υπόθεσης και έχω διαπιστώσει πως είναι αρκετά πιο σοβαρή απ' ότι νόμιζα.

Γαμώτο, αυτή η γυναίκα έχει μαγνήτη στους μπελάδες, και σίγουρα την ελκύει η αυτοκαταστροφή. Δεν υπάρχει άλλη λογική εξήγηση!

Το απόγευμα έχουμε συνάντηση όλοι όσοι δουλεύουμε πάνω στην υπόθεση, εισαγγελείς, δικαστές, αστυνόμοι...
Είναι σημαντικό να οργανωθούμε σωστά και να ενημερωθούμε καταλλήλως. Μαζί μου, έχουν έρθει επίσης συνάδελφοι από την Ελλάδα, όπως και η Αλεξάνδρα, και έτσι θα έχω κάποια παρέα.

Ευτυχώς που δεν κατάφερε να έρθει μαζί μας και η Μιράντα, δε θα το άντεχα! Η συμπεριφορά της έχει ξεφύγει την τελευταία εβδομάδα. Ύστερα από εκείνη την νύχτα, στη δεξίωση, έχει γίνει πολύ αλλοπρόσαλλη! Τόσο που σκέφτομαι πως εκείνη έγινε η αιτία να με αφήσει η Άννα!

Όχι, ακούγεται πολύ χαζό αυτό. Η Άννα έφυγε επειδή ήθελε να φύγει!
Εξάλλου, εγώ της ξεκαθάρισα πως δεν τρέχει απολύτως τίποτα μεταξύ μας. Είναι ανούσιο να ψάχνω δικαιολογίες. Δεν ήταν γραφτό να είμαστε μαζί εμείς οι δύο, πρέπει να το πάρω απόφαση και να συγκεντρωθώ στη δουλειά μου.

Ξεκουράζομαι για μερικές ώρες, κάνω ένα μπάνιο, και είμαι έτοιμος να φύγω. Μαζευόμαστε σε μια μεγάλη και ευρύχωρη κάπου στο κέντρο της πόλης.
Ο αρχηγός της αστυνομίας μας ανακοινώνει το σχέδιο για την σύλληψη και των υπολοίπων μελών του κυκλώματος. Πρέπει να είμαστε όλοι πολύ προσεκτικοί, καθώς διακυβεύονται οι ζωές πολλών αθώων ανθρώπων!

~•~

Η ώρα έχει περάσει και κοντεύει ήδη 23:00.
Είμαστε όλοι αρκετά κουρασμένοι, όμως αξίζει ο κόπος. Η Άννα σε αυτό είχε δίκιο. Όπως και εκείνη, έτσι κι εγώ βρίσκομαι εδώ για να προστατέψω εκείνους που βρίσκονται σε ανάγκη και να αποδώσω το δίκαιο! Έχουμε και οι δύο τον ίδιο σκοπό, αλλά εκείνη μερικές φορές το παρακάνει.