0.7

188 19 31
                                    

Satır arası yorum yapmayı unutmayın😡😡
Oy vermeyi de unutmayiiin öptüm
______________________________________

Herşeyin başlamasına on dakika kadar kısa bir süre kalmıştı. Konferans salonu nerdeyse dolmuştu. Heyecandan vücudum zangır zangır titriyordu. Umarım gerçekten altıma kaçırmazdım.

Bakışlarımı koltukların oraya çevirdiğimde, Sara ve Sarp'ı gördüm. Hızlıca onların yanına vardığımda, Sara hemen kollarını boynuma dolamıştı.

"Birincimiz sonunda yanımıza teşrif edebildi." Tam benden ayrılacakken, daha güçlü kolların Sara ile beni sardığını hissettim.

Sarp resmen canımızı çıkartacak kadar sıkı sarıp, bir sağa bir sola yavaş bir şekilde sallıyordu.

"Kurban vereneee kurban vereneee leleleleee" TikTok taki meşhur akımı söylediğini duyunca kahkaha atmaya başladık.

İnsanları güldürmek konusunda her zaman bir numaraydı.

Gülmemizi zar zor durdurup birbirimizden ayrıldığımızda, Sarp bu sefer ciddi kişiliğine bürünmüştü. Karşıma geçip ellerini omuzlarıma koyduğunda, bir abi gibi konuşmaya başladı.

"Sonuç ne olursa olsun üzülmek yok. Zaten senin elinden gelenin en iyisini yapacağına şüphem de yok. Hem biz sana boşuna mı Ağustos böceği diyoruz. İçin gücün şarkı söyleyip, eğlenmek." Omuzlarımı  sıkıp,geri çekildi.

"Sahne senin Kızım! Şarkını söylerken çaktırmadan poz falanda vermeye çalış. Her anını yakalamak istiyorum" Sara da söyleyeceklerini söyledikten sonra ona da içten bir şekilde gülümsedim. Yavaşça sahnenin arkasına doğru ilerliyordum ki, gördüğüm manzara ile bazı gerçekler tokat gibi suratıma çarpmıştı.

Gizem' in ailesi burdaydı. Annesi, babası ve ablası. Ne dediklerini duyamıyordum ama Gizemin salonun kalabalığına rağmen attığı yüksek sesli kahkahaları duyabiliyordum.

Yavaşça onlara doğru yaklaşmaya başladım. Sanırım kendime acı çektirmek istiyordum. Hayır. Sadece ailesi tarafından her koşulda desteklenmenin ne olduğunu az da olsa hissetmek istiyordum.

Sonunda yeteri kadar yaklaştığımda Gizem'i ve ailesini duyabiliyordum.

"Tabiki benim güzel kızım kazanacak. Kimmiş o diğer kız benim prensesim dururken? Ama eğer oldu ki birşeyler ters gitti ve kazanamadın, o güzel gözlerinden düşen bir inci tanesi bile görmeyeceğim." Gizem'e kocaman sarılan babasını görünce, size yemin ederim ki içim titredi.

"Hem sonuç ne olursa olsun buradan çıkınca seni en sevdiğin pizzacıya götüreceğiz. Elemelere katılma cesaretinde bulunman bile senin için büyük bir başarı." Annem bırak en sevdiğim mekanı, en sevdiğim yemeği biliyor muydu acaba?

Hem zaten bizim evde çok yemek pişmezdi. Annem eve çoğu gece geç geldiğinden, bana bir şeyler sipariş etmem için para bırakırdı.

Kazanma ihtimalim şuan gözümde sıfıra inmişti. Ailesi için elinden gelenin en iyisini yapacaktı. Peki ya ben? Bu elemeyi geçsem bile annem yarışmaya katılmama izin vercek miydi ya da benim ona tekrardan karşı çıkmaya gücüm var mıydı?

AĞUSTOS BÖCEĞİ | YARI TEXTİNG Where stories live. Discover now