Race///hyunin

16

Hyunjin

"Hyunjin. Ayrılalım mı?" bunu gözlerimin içine bakarak söylüyordu resmen.

"Ne?"

"Ayrılalım Hyunjin. Lütfen."

"Jeongin, ne saçmalıyorsun sen? Seninle ayrılmak istemiyorum."

"Ben istiyorum ama Hyunjin." sesi daha deminkinden daha sert ve sesli çıkmıştı.

"Jeongin-"

"Birşey deme lütfen Hyunjin." derken ayağa kalktı. "İlişkimiz bitti." dedi ve kapıyı açıp gitti. Ben ise oracıkta kalmıştım.

Jeongin

Kapıyı kapattıktan sonra ağlamamak için kendimi tutmuştum ama bu imkansız birşeydi. Ağlamaya başlamıştım. Ona zarar gelmesini istemiyordum. Polise haber verirsem herşeyimi kaybedebilirdim.

"Jeongin!" bana doğru gelen Jisung ile Minho'yu görmüştüm.

"Noldu?"

"Jisung..." dedim. Minho kapıyı açıp içeri girmişti. İçeride neler yaşanıyordu hiçbir fikrim yoktu.

"Jisung biz ayrıldık." Jisung bana sarılmıştı.

________

"Off bunun için mi ayrıldın çocuktan,"

"Jisung sen yapma bari ya."

"Tamam tamam."

Kısa süre sonra Minho yanımıza gelmişti.

"Selam."

"Selam."

"Hyunjin neden ayrıldığınızı söylemedi. Gizli kalmasını mı istiyorsunuz? Yoksa numara mı yapıyorsunuz?"

"İkisi de değil Minho. Ben ondan ayrıldım. O benden değil."

"Gerçekten mi? İyide neden?"

"Moonhyuk'u sana anlatmış mıydım?"

"Onun yüzünden mi?"

"Evet. Onun yüzünden."

"Moonhyuk deli deli. Herşeyi yapabilir."

"Biliyorum."

________

"I.N sen ne dediğinin farkında mısın?"

"Evet farkındayım Moonhyuk. Seninle tekrardan çıkmak istiyorum."

"Sana yaptığım onca şeyden sonra beni affettin mi yani? Hem sen Sam'le sevgili değil misin?"

"Biz ayrıldık." Moonhyuk gözlerini kısarak hafifçe sırıttı.

"Pekala. Yeniden olabiliriz." dediğinde ağlasam mı gülsem mi anlayamamıştım. Moonhyuk'la Hyunjin'e zarar vermemesi için çıkmayı planlamıştım.

"Gerçekten mi?" dedim ve ona gülerek sarıldım. Bunların hiç birini isteyerek yapmıyordum.

Moonhyuk tam bana sarılacakken ondan ayrıldım.

"Sanırım artık beraber yatacağız. Değil mi?" dediğinde bunu yeni hatırlamıştım. Götüm tehlikedeydi.

"Umm şey evet." elimden tutup beni odasına götürdü ve yatağa attı. Aklı hep sikis sokustaydı.

"Moonhyuk. Hayır. Şimdi olmaz." dediğim de durmuştu.

"Neden? İstemiyor musun yoksa?"

"Evet, yani şuanlık istemiyorum. Kore'ye yani eve geri döndüğümüzde istediğimizi yaparız ama şuan da bu otel de olmaz." dedim. Üzülmüştü ama çokta kafaya takmamıştı.

"Tamam bebeğim. 3 hafta dayanabilirim." demişti. Diğer haftalar benim için cehennem olacaktı.

________

5 ay sonra

Tam olarka 5 ay geçmişti. 5 ay. Hyunjin'le ayrılmamız üzerinden 5 ay geçmişti.

"Jeongin." dedi Moonhyuk arkamdayken.

"A gelmişsin."

"Evet geldim bebeğim." onu hala sevmiyordum hatta eğer çok ısrar etmeseydi ismimi bile söylemeyecektin.

Yanıma otururken "Bu gün kimi gördüm söyleyim mi?" dedi.

"Kimi?"

"Sam'i." dediğinde kendime gelmem uzun sürmüştü. Umursamamış gibi yapmıştım.

"Eee yani?"

"Çok değişmiş."

"Nasıl yani?"

"Saçlarını uzatıp sarıya boyamış ve sanırım yarışları da bırakmış. Artık yarışmıyor çünkü."

"Anladım." dedikten sonra ayağı kalktım.

"Uyumaya gidiyorum. Gelecek misin?"

"Birşeyler yaparsak gelirim tabii."

"Ya git ya. Hem daha dün yapmadık mı?"

"1 hafta oldu Jeongin." dedi ve o da benim gibi ayağı kalkıp karşımda durdu.

"O kadar oldu mu ya?" dedim göz temasını keserek.

Elini çeneme koyup bana yaklaşmıştı ve ona bakmamı sağlamıştı.

"Neden sürekli göz temasını kesiyorsun? Yoksa benden gerçekten hoşlanmıyor musun?" dedi.

"Saçmalama. Senden gerçekten hoşlanmasaydım seninle niye yatayım ki?"

"Bilmem, belki birşeyler çeviriyorsundur." dedi ve dudaklarımı öpmeye başladı. Ona karşılık vermek istemesemde vermek zorundaydım. Yoksa onu sevmediğimi düşünecekti.

________

eheheheheh

baya baya serefsizim

ama angst değil arkadaslar angst olsa bastan soylerdim amk

oy vermeyi unutmayin

gorusuruuuzz