2010 ခုနှစ် ။
နေ့ရက်များကြာမြင့်လာသည်နှင့်အမျှ သံယောဇဉ်အမျှင်တန်း၏ စွဲအားသည် မြင့်တက်လာခဲ့ပြီဖြစ်သည် ။
လေအေးနုနု၏ဖြတ်တိုက်မှုသည် အရိုးထဲထိစွဲနေအောင် တိုက်ခတ်ရုံသာမက ၊ လွမ်းဆွတ်မှုဟူသော စိတ္တဇနာမ်၏အပိုင်းအစအားလည်း ပေးခဲ့ပါ၏ ။
ဤသည်မှာ သံယောဇဉ်အနှောင်အဖွဲ့တည်း ။
•••
ဂျယ်ယွန်း၏ ချစ်စရာကောင်းမှုအစုံသည် 2010 ခုနှစ်အရောက်တွင်တော့ အနည်းငယ်ရင့်ကျက်မှုဆီသို့ ဆောင်ကျဉ်းပေးခဲ့ဟန်ရှိသည် ။ "ကိုကို" ဟု ချွဲနေကျပင်ဖြစ်သော ကလေးငယ်သည်ကား ယခုအချိန်အခါမယ်တွင်တော့ ဟီဆွန်းနားသို့ သိပ်မကပ်နိုင်တော့ချေ ။
ဟီဆွန်း၏ ကြည့်ကောင်းလာမှုနှင့်အတူ ၊ မျက်လုံးရွဲကြီးများနှင့် ကြည့်တတ်သော ဂျယ်ယွန်းလေးသည်ကား ၊ အသက်အရွယ်ကြီးလာသည်နှင့်အမျှ ဟီဆွန်းထံသို့ မဝံ့တဝံ့သာ ကြည့်ရဲတော့၏ ။ ၁၂ နှစ်အရွယ် ဂျယ်ယွန်း၏ အကြည့်များသည် အနည်းငယ်စိမ်းသက်သော အကြည့်များအဖြစ်သို့ ~
"ဂျယ်ယွန်းရေ ... သားရဲ့ကိုကိုက သွားတော့မှာနော် ။ လာမနှုတ်ဆက်တော့ဘူးလား ။"
အဘွားဖြစ်သူ၏ခေါ်သံအား ကြားသော်လည်း ဂျယ်ယွန်းမှာတော့ အခန်းထဲတွင်သာ ပေကပ်၍နေခဲ့သည် ။ အနည်းငယ်တုန်လှုပ်နေသော မျက်ဆန်လေးများနှင့်အတူ အမည်မသိသော ခံစားချက်၏တိုက်ခိုက်နေမှုကြောင့် အံများပင်ကြိတ်ကာ နေခဲ့ရပါ၏ ။
ထိုစဉ် ရုတ်တရက်ပွင့်လာသော တံခါးသံနှင့်အတူ ဂျယ်ယွန်း၏ အမည်မသိခံစားချက်များပေါက်ဖွားလာရသည့် တရားခံ၏မျက်နှာသည် ဂျယ်ယွန်း၏ ရှေ့မှောက်သို့ ရောက်ရှိလာခဲ့တော့သည် ။
ကျုံ့ကာထိုင်နေသော ဂျယ်ယွန်း၏ အရှေ့တည့်တည့်သို့ ချောမောလှသော မျက်နှာတစ်ခုသည် ကပ်လာခဲ့ပါ၏ ။
"ဂျယ်ယွန်းက ... ကိုယ့်ကို မတွေ့ချင်တော့ဘူးလား ။"
"..."
"ကိုယ်က ... မြို့မှာ ဘယ်နှစ်နှစ်ကြာမယ်မှန်းမသိတာတောင် ကိုယ့်ကလေးလေးက ကိုယ့်ကို မမြင်ချင်တော့ဘူးပေါ့ ။"
VOCÊ ESTÁ LENDO
Dear Ethan's Green Apple 🍏 | HeeJake
Fanficအတောမသတ်နိုင်တဲ့ မြတ်နိုးမှုခပ်ယဲ့ယဲ့လေးဟာ ကိုကို့ရဲ့ပန်းသီးစိမ်းလေးပဲ ဖြစ်တယ် ။ ကိုယ်ဖွဲ့ဆိုပြမယ် ၊ ကဗျာတွေ ၊ စာတွေကိုလေ ။ ပန်းသီးစိမ်းလေး နားလည်တဲ့အထိ ကိုကိုက ကဗျာဆန်ပြမယ် ၊ ဘယ်လိုလဲ ... မင်းလေး ကိုကို့ကဗျာတွေအောက် ဝပ်တွားမယ်မို့လား ... ? Start D...
