(...)
-Bak şu aynaya !'dedi puslu sesiyle fısıldayarak. Dudaklarını genç kızın kulağına dayayıp hafifçe yutkundu.
''İyi bak ! Bu aynada gördüğün kadın benim için doğdu. Benim için getirildi bu dünyaya. Sen benimsin Ahuzar! Ve o geçmişle olan tek...
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
22. Bölüm ''Dubai'' - Part 2
*Bölüm yetişkin içeriktir. Okumak istemeyenler oyunu vererek yeni bölümü bekleyebilir. (hııı kesin okumazlarhııı kesin atlarlar)
31.07.2023 15:06Ulaştıkça ulaşılmaz olan hasretimsin... Nazım Hikmet ________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
Düşman vardı, karşısındakine olan kin ve nefretini gizleme gereksinimi duymayıp yapacağı tüm kötülükleri açık açık yapardı. Gizleyip saklamaz, hatta kimi zaman bundan garip bir haz duyardı. İnsanlar bu iki şahsı yan yana getirmemek adına sözleşir, hasım olduklarını bilirlerdi. Lakin bazen öyle düşmanlar vardı ki; dostlardan dost, iyilerden iyi, yakınlardan samimi görünürlerdi. Onlar pirinçlerin aralarına gizlenmiş beyaz taşlardan ibaretti. Yapacakları her türden kötülüğü el altından yapar, kimi vakitlerde cenaze evine giden katilden hallice oturup onlarla ağlayarak yas tutardı. İşte Farisî denen iblis tam da böyle bir düşmandı. Çevresindekilerin saygı ve sevgisini kazanmış, merhametli (!) bir iş insanıydı! Çocuklar ve yardıma muhtaç kimseler adına yaptığı bağışlar parmak ısırtacak cinstendi. Kim kalkıp ona hem katil hemde bir zehir tüccarı diyebilirdi ki?
Genç adam burnundan sert bir nefes çekerken elindeki geniş ağızlı bardaktaki kehribar renkli sıvıdan bir yudum almıştı. Yarın akşam için ziyadesiyle gergindi. Karısını o iblisin inine sokmak zorunda kaldığı için kendinden nefret ediyordu. Lakin bildiği birşey varsa o da Farisî'nin onları konuk ederken son derece nazik bir ev sahibi olacağıydı. Nitekim o herifin asıl merak ettiği Karan Timurşah'ın yanında ayırmadığı ve çok aşık olduğu karısıydı. Ve Karan da bunun farkındaydı. Gözlerini ağır ağır kapatıp çene kemiklerini zonklatmıştı. Söz konusu Ahuzâr olduğunda yapabileceklerinin sınırı bulunmamaktaydı. Lakin şimdi zihnindeki tüm bu düşünceleri silip ana odaklanacaktı. Zira yemekleri kafi derecede gerginlik dolmuştu. Haberi aldıktan sonra çok konuşmamış, sessizce yemeklerini yemişlerdi. Şimdiyse yatak odası bölmesindeki geniş koltuğa yayılmış banyoda hazırlanan karısının gelişini beklemekteydi. Eh, söz denen şey ağızdan bir kere çıkardı. Ahu söz verdiği gibi bu gece kocasına bildiği tüm figürleri sergilemek mecburiyetindeydi. Hem kafaları da dağılmış olurdu fena mı? Karan karısı hazırlanırken boş durmamış, odada ne kadar mum varsa kıyıya köşeye dizerek yakmıştı. Aydınlatmaların büyük bir çoğunluğunu da söndürdükten sonra beyaz gömleğinin düğmelerini açarak yerine kurulmuştu. Derin düşüncelerden sıyrılmak adına içkisinden bir yudum daha almaya niyetlenmiş, fakat duyduğu ses sistemi sinyali ile kaşları havalanmıştı. Derken odaya yayılan o halhal şıkırtısı...
