+ព្រឹកថ្ងៃថ្មី
"អ្ហឹកៗ...មនុស្សអាក្រក់ " ថេយ៉ុងបើភ្នែកមកដោយការឈឺចាប់ពឺតផ្សាពេញខ្លូនកម្រើកស្ទើតែមិនបាន
"ឈប់យំទៅបានទេ? យើងសុំទោស " ជុងហ្គុកដឹងខ្លួនមកទាំងមួម៉ៅពេលឃើញរាងតូចយំនៅនឹងមុខគេ
"អ្ហឹ ... "នាងត្រូវយកដៃខ្ទប់មាត់យំមិនឲលឺខ្លាចប្រុសកំណាចនោះធ្វើបាបខ្លួនទៀត
"ល្អដេកទៅ..." រាងតូចដេកបែខ្នងដាក់រាងក្រាស់ទាំងទឹកភ្នែកហូមកមិនឈប់ចំណែករាងក្រាស់ថាហើយក៏ដើរទៅបន្ទប់ទឹកសម្អាតខ្លួនបាត់មនុស្សដូចជាគេមិនដែលបម្រើអ្នកណាទេគេធ្វើបែបនោះដាក់រាងតូចយប់មិញគេក៏ចាត់ទុកថារួចគ្នាហើយគេបានលាបថ្នាំឲរាងតូចដេកស្រួល
+ព្រលានយន្តហោះ
ពួកគេទាំងពីនាក់បានរៀបចំខ្លួនទៅផ្ទះវិញតែថេយ៉ុងគ្មានខោអាវស្លៀកព្រោះត្រូវគេហែកខ្ទិចខ្ទីអស់យប់មិញនេះទើបត្រូវស្លៀកខោអាវរាងក្រាស់គេដាក់មកខ្លួនភ្លេចដាក់មកព្រោះមិនដឹងថាដេកទីនេះមួយយប់ឯណា
" អុ.អុយ "
"ដើរមិនប្រយ័ត្នឬយ៉ាងមិច? " រាងតូចដើររកដួលព្រោះតែខ្លួនឈឺផងដើរមិនចង់រួចយប់មិញគេធ្វើបាបខ្លួនពេក
"ខុសមកពីបងនឹងហើយធ្វើឲខ្ញុំក្លាយទៅជាបែបនេះ "ខ្លួនខឹងព្រោះខោអាវក៏មិនព្រមទិញឲស្លៀកឲស្លៀកខោអាវគេធំៗមើលទៅដូចមនុស្សឆ្គួតដើរទាក់មុខទាក់ក្រោយ
"យើងសុំទោសហើយគួរតែចប់ហើយ បិទមាត់ឈប់និយាយ " រាងក្រាស់គេមិនចូលចិត្តអ្នកណារំលឹកដដែលៗទេគេធុញជាពិសេសរាងតូច
"អូយ..ឈឺ អ្ហឹកៗ "ថេយ៉ុងទម្លាក់គូទអង្គុយរាងខ្លាំងបន្តិចរាងឈឺយំតែម្តងទឹកភ្នែកហូមកជ្រោកៗដូចអ្នកណាវៃមួយដំបង
"ឈឺស្អីទៀតហើយ? " គេធុញណាស់ដើរមួយថ្ងៃហើយលឺតែឈឺត្រង់នេះឈឺត្រង់នោះមិនចេះទ្រាំឬយ៉ាងមុចរំអួយនោះរំអួយ
"អត់មានទេ ...."ថេយ៉ុងមិនហ៊ានយំទៀតខ្លាចរាងក្រាស់ខឹងខ្លួនកាន់តែពិបាកហើយ
" បង..ប្រុស " ថេយ៉ុងភ្ញាក់ព្រឺតគេចាប់ខ្លួនឲគេងលើគេ
"នៅបែបនេះហើយដេកទៅ " រាងតូចក៏ធ្វើតាមបញ្ជារបស់គេក៏ដេកលង់លក់ដោយអោបករគេជាប់កើយស្មារបស់គេ
