"ថេយ៉ុង .." រាងក្រាស់បានត្រឡប់មកក្រុមហ៊ុនគ្រាន់តែបើកទ្វាភ្លាមហៅឈ្មោះរាងតូចភ្លេត
"បា...បាទ "
"ឯងធ្វើស្អី?ឈ្ងោកនឹងទូរស័ព្ទមិនគិតធ្វើការងារទេហ្អេស? "រាងក្រាស់ថាឲរាងតូចប៉ាច់ៗទាំងដែលខ្លួនគេទើបតែមកពីជួបស្រីផ្សេងសោះ
"ខ្ញុំនិយាយការងារជាមួយបងជុងហាន "
"ជុងហាន? ជុងហាននឹងវាស្អីណាស់ណាហាស៎? " ព្រោះគេដឹងថាជយងហានស្រលាញ់រាងតូច
"ហើយវាមានអ្នកទាក់ទងនឹងបង? "
"មិនទាក់ទងអញ្ចឹងហ្អេស? មកណេះ " ជុងហ្គុកកញ្ឆក់ដើមដៃរាងតូចមួយទំហឹងឲឡើងពីតុ
"បងចង់ធ្វើធ្វើស្អី?លែងៗដៃរខ្ញុំទៅ "
" បិទមាត់បើមិនចង់ត្រូវថ្នាំខ្លាំង " រាងក្រាស់អូសរាងតូចចូលក្នុងបន្ទប់មួយនៃបន្ទប់ការងាររបស់គេវាពិតជាមិនគួរឲជឿគ្មានអ្នកណាដឹងទេថាបន្ទប់ការងារគេមានបន្ទប់សម្ងាត់ មានគ្រែដេកសម្រាកអ្នកណាស្មានដល់
"លែងដៃស្មោគគ្រោករបស់បងទៅ "ថេយ៉ុងគ្រាន់តែឃើញគេក៏ដឹងថានាយមានបំណងអីគេអាត្មានិយមពេកហើយទើបតែសុំស្រីផ្សេងរៀបការពេលបែជាមកចង់ដេកជាមួយនឹងខ្លួនទៅវិញ
"ស្មោកគ្រោក? ហឹសក្រែងប្រុសស្មោគគ្រោកនេះហើយហ្អេសដែលធ្វើឲឯងដេកថ្ងូររាល់យប់? "
"ផាច់..! " មួយកំផ្លៀងយ៉ាងសំណំដោយខឹងគេមើលងាយខ្លួនពេកហើយសម្តីនាយវាហួសហេតុពេកហើយ
"ឯងហ៊ានទះយើងហ្អេស? ព្រូស ...អឹម " ជុងហ្គុក ចាប់បោះថេយ៉ុងទៅលើពូកមួយទំហឹងសឹងតែបាក់ឆ្អឹងអស់ទៅហើយ គេអោនថើបញញីញក់កញ្ចឹងករាងតូចឆ្វេងស្តាំខ្លាំងធ្វើឲមានស្នាក្រហមជាំ
" បងប្រុស ឈប់ទៅខ្ញុំសូមអង្វ " ថេយ៉ុងយំស្រែកយ៉ាងណាក៏គេមិនឈប់សម្លេងរបស់គេក៏មិនបានលឺដល់ខាងក្រៅដែរនេះជាបន្ទប់ទប់ស្កាត់សម្លេងវាមានភាពស្ងប់ស្ងាត់ជាកន្លែងសម្រាករបស់ប្រុសរោគចិត្តម្នាក់នោះ
"យើងមិនឈប់ " សម្លេងសង្គត់ធ្ងន់ដោយនិយាយខាំធ្មេញពីប្រុសកំណាច គេប្រាកដជាមិនដោះលែងរាងតូចងាយៗទេ
