Lavinya

1.

 Merhaba, kitabıma hoş geldiniz. Bu kurgu benim ilk deneyimim açıkçası çok heyecanlıyım. Fikirlerinizi paylaşmanız benim için çok değerli, bu sayede kendimi geliştirebilirim. Kafamda çok güzel bir senaryo var ve bu kurgu benim için çok özel, Kitabıma ve bana şans verirseniz çok sevinirim. Yazım yanlışlarım varsa kusura bakmayın. Keyifli okumalar...☘️

                                                                                      ***

  ~3 yıl  önce~

 "Sol taraftan geliyorlar!" "Kuzey doğuda keskin nişancı var!" "Çok kalabalıklar!" "Saat üç yönü sızma var!" "Son iki!" "Sıkıştırdılar bizi kapana kısıldık!" "Destek lazım!" İki tepenin arasında pusuya düşmüştük, görevden döndüğümüz için mühimmatımız azalmış durumdaydı.

Tekrar nişan alacağım zaman gözüme Nihat abinin arkasından gelen terörist ilişti, ondan önce davranarak kafasına güzel bir delik açtım. "Sağ ol İris. Yine borçlandık iyi mi?" Kulağımdaki kulaklıktan Nihat abinin sesini duydum. Dudaklarımda bir gülümseme belirdi.

"Ben borcumu kapattım abi. Ama çok istersen dönünce bir yemek ısmarlarsın." En çok sevdiğimiz şeylerden biri çatışmanın ortasında geyik yapmaktı, stresi azaltıyordu bence.

"Şuradan bir çıkalım da sana yemek ısmarlarım tabii ki." 'Sana' kelimesini bastırarak söylemişti, dudaklarımdan ufak bir kıkırtı döküldü bu sefer de. Aynı anda birinin daha göğsüne güzel bir delik açmıştım. 

"Size demek istedin değil mi abi?" Pusat'ta konuşmaya dahil olmuştu. "Sence ben bir daha aynı hataya düşer miyim? En son sizi yemeğe götürdüğüm zaman bir aylık maaşım gitti dana!" Kahkaha attım yanımda mevzilenen Gece'nin de sesini duydum. O da kahkaha atmıştı. Seviyordum bu konuşmaları.

"Dana? Ben miyim dana? Abi sen beni ilhan Üsteğmenimle karıştırdın herhalde." Pusat'ın alındığını söyleyebilirdim son anda güldüğünü duymasaydım. "Lan Pusat dönünce seninle bir eğitim yapalım da, Nihat abi karıştırmış mı karıştırmamış mı anlayalım." İşte şimdi pusat yanmıştı.

"Ne kası ya? Pusat göbeklisin sen." Gece, Pusat'ı sinir etmek için hiçbir fırsatı kaçırmamıştı yine. Kahkaha attım. Pusat'ın egosu kadar kası vardı ama sinir etmek zevkliydi. "Dönünce hepinize göstericem kas mı yoksa gö-"

Pusat'ın konuşmasını kesen büyük bir patlamaydı. Önce şiddetli ses yankılandı kulağımda, sonrası sessizlik. Öksürerek ayağa kalkmaya çalıştım fakat başarısız oldum, tekrar denediğimde dizlerimin üzerinde durmayı başardım.

Gözlerim etrafta gezindi, gördüğüm şey ile kanımın çekildiğini hissettim. "Anne, baba." Sesimin çıktığından emin değilim ben bile kendi sesimi zor duymuştum. kalkıp onlara sarılmak istedim ama yapamadım.

Arkalarından biri belirdi. "Melek." Kardeşim. Bana aynı o günkü gibi bakıp birden kayboldular. "Gitmeyin. Sizi çok özledim. bırakmayın beni!" bu sefer sesim daha güçlü çıkmıştı.

                                                                                    ***

  Büyük bir sarsıntı ile gözlerimi açtım. Yine kabustu. Gece endişe dolu gözleri ile başımda dikilmiş bana bakıyordu. "İyi misin?" Sesindeki korkuyu gizleme gereği duymamıştı.

Başımı aşağı yukarı salladım. Her defasında korkuyordu. Boğazımdaki kuruluğu gidermek için yatağın yanında duran bardaktan birkaç yudum su içtim. Bu kabusları sıklıkla görüyordum fakat Gece bir türlü alışamıyordu.