ဦးပိုင်သောအခမဲ့ပြည့်တန်ဆာ🚨🚨🚨🚨🍼

Part 9

ဦးပိုင်သောအခမဲ့ပြည့်တန်ဆာ-(Part-9)

ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတာနဲ့ လက်လေးမြှောက်ကာ ယိုင်ယိုင်လေး ရပ်နေသော ကြွေရုပ်လွှာကို တချက်ကြည့်ပြီး အဝတ်အစားတွေ သွားယူဝတ်လိုက်သည်။

ကြွေရုပ်ကတော့ မျက်နှာလေး ရှုံမဲ့ကာ သူ့ကိုလည်း မကြည့်ရဲ ဒဏ်ရာကလည်း တစစ်စစ် ကိုက်ခဲနာကျင်နေတာကြောင့် မျက်ရည်တွေ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက် ကျနေသည်။

ဦးဓနမော်ကွန်းက ကြွေကို တချက်လေးတောင် ထပ်မကြည့်တော့ဘဲ ဖုန်းယူထုတ်၍ တစ်စုံတစ်ခု မှာလေသည်။ မကြာပါ အခန်းတံခါးခေါက်သံ ကြားလိုက်တော့ ဓနမော်ကွန်း ပစ္စည်းတွေ ထွက်ယူလိုက်သည်။

ဆေးပစ္စည်းတွေ လာပေးတဲ့ ကြီးမော် မျက်နှာကလည်းမကောင်း။ ကြည့်ရတာ ကြွေရုပ်လွှာကို သနားနေသလို..။

ဆေးပစ္စည်းတွေ ယူကာ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာပြီး ..

''ဒီကို လာခဲ့''

..

တုန်တုန်မလှုပ်ဘဲ လက်မြှောက်၍ ရပ်မြဲတိုင်း ရပ်နေတာက သူ့ကို စိတ်ကောက်နေတာလား..။

''အေး ပြောစကား မနားထောင်ရင် နောက်ထပ် ကြိမ်တုတ် ထပ်မိမှာနော်''

ထပ်ခြောက်လိုက်တော့မှ လက်လေး ပြန်ချကာ သူ့ဆီကို ပေတေတေလေး ရောက်လာသည်။ မျက်လုံးကို လက်နဲ့ ဖိပွတ်၍ သူ့ကို မကျေနပ်သလို မှုန်တေတေနဲ့ နံဘေးမှာ လာရပ်နေသည်။ ရှိုက်သံလေးတွေက မစဲသေး..။

''ပြောစကားကျ နားမထောင်ဘူး လုပ်ရင်လည်း မကြိုက်ဘူး ပြောရင်လည်း မကြိုက်ဘူး ''

ပွစိပွစိနဲ့ ပြောနေတဲ့ ဦးဓနကို ကြွေ  အမြင်ကပ်လာရသည်။ လူကို ရက်ရက်စက်စက် ရိုက်ထားပြီးတော့မှ အဟွန့်..။

''လာခဲ့''

လက်ကနေ ဆွဲပြီး ကုတင်ပေါ် ထိုင်စေတော့..

''အ့..''

တင်ပါးပေါ်က ဒဏ်ရာကြောင့် လူက အော်ငိုမိမတတ်။ ကြည့်ရတာ တင်ပါးက ဒဏ်ရာကြောင့် ကြွေ ထိုင်လို့တောင် မရတော့တာလား။

''ကျစ် ပြကြည့်စမ်း''

သူပဲ ရိုက်ပြီး သူပဲ စိတ်တိုသလို လုပ်နေတဲ့ ဦးဓနမော်ကွန်းကို ကြွေ ကုတ်ပစ်လိုက်ချင်စိတ်ကတဖွားဖွား။