Episode 10 : Artık kıpırdanıyor!

156 11 216
                                    

Sh: " vay canına! Bacakları mı oluştu şimdiden ne. Tekmeliyormuş gibi hissediyorum. "

K: " sesini duyan var mı? Sen duyuyor musun Tomioka - san. "

G: " hafif böyle pıt diye bir ses duydum sanki. Burda olduğunu belli etmek istiyor gibi sanki ama biraz da utangaç mı ne? "

Sh: " eheheeh, olabilir Tomioka - san. Ne de olsa artık saklanamaz. Kocaman oldu artık. "

T: " o kadar da kocaman değil aslında daha 3 ay var doğumuna öyle değil mi Shinobu - san. ? "

Sh: " evet öyle, keşke sizi yanlız bırakmasaydım. Her gece endişelenmeden edemiyorum. "

T: " sorun değil Shinobu - san. Görevimizi bitirmeye iki yer kaldı zaten. Artık alıştık. O kadar zorlanmıyoruz. En sıkıntılı yerleri bile el ele verip hallettik. Artık endişelenmenize gerek yok. "

G: " Tanjiro çok haklı Kochou, sen bebeği düşün. Biz hallediyoruz zaten. Esas ben senin için endişeleniyorum. Ya biz yokken birşey olsa? "

Sh: " umarım bişey olmaz. Olsa da başa çıkabilir miyim emin değilim. "

G: " diyorum işte Kanao burada kalıp seni korusun ben ve Tanjiro hallederiz görevi. Dertleniyorsun kaç gündür ama ben daha çok endişeleniyorum. "

Sh: " sizin güvenliğiniz için istemiştim gelmesini sizinle ama sanırım haklısın. Bebeğin de iyiliğini düşünmeliyiz. Dediğin gibi olsun. Kanao yanımda kalsın. Siz de göreve gidin. "

G: " heh, şöylee, artık daha rahat olabilirim. Kanao ya güvenim tam. O seni herşeyden koruyacak. Elimde olsa ben kalırdım biliyorsun. Ama bölgeyi hızlıca temizleyebilmemiz için bir hashira mutlaka şart. "

Sh: " haklısın Tomioka - san. Ve ben bunu zaten biliyorum. Sen hiç merak etme. Ben ve Kanao idare ederiz. "

G: " buna şüphem yok. Ve artık yemek yesek iyi olur. Çünkü minik bebeğimizin karnı acıkmış. Guruldama sesi geliyor. "

Sh: " ahahaahah, öyleyse onu doyur bakalım babası. Tabii annesini de. "

G: " ne demek efendim. Tabii ki dee. "

Giyuu, Tanjiro ve Kanao beraber yemeği hazırlayıp sofrayı kurdular. Shinobu yu da getirip yemeğe başladılar. Shinobu nun ağzı bir türlü durmuyordu. Özellikle şu sıralar kurt gibi acıkıyordu. Önüne insan getirseler onu bile yiyecek gibi bir hali vardı.

İştahla yemeğini yerken Giyuu kendi tabağından bir kaşık aldı ve onun ağzına soktu. Tanjiro ve Kanao gülmemek için kendini zor tutuyordu. Shinobu nun yanakları yemek yerken o kadar şirin duruyordu ki. Giyuu kaşığı sokuncaki şaşkınlığı onu daha da tatlı yapıyordu. Tanjiro ve Kanao kawaiii der gibi bakarken Giyuu yanağını öpmeden duramamıştı yine. Shinobu nun bu sefer de yanakları kıpkırmızı olmuştu. İşte bu sefer herkes gülmüştü. Shinobu da ağzındaki lokma bitince gülmüştü.

Neredeyse bu göreve başlayalı 9 ay olmuştu. Bebek doğduğu zaman 1 yıl olacaktı. Bu süre zarfında yaşadıkları hayatının en güzel anlarından olabilirdi. Çok şey değişmiş ve çok şey paylaşmıştı. Bu üç insanla harika zaman geçiriyordu. Özellikle de Giyuu ile. Bir zamanlar onunla konuşmak için peşinden hiç ayrılmadığı o soğuk adamın bebeğini doğuracaktı şimdi. Kaldı ki o da çok değişmişti. Yaniii en azından ona karşı davranışları değişmişti. Onun dışında diğer insanlara karşı hala aynıydı.

Sadece kendine karşı değişmesi onu çok mutlu ediyordu. İnsanlarla çok samimi bir Giyuu istemiyordu zaten. Kendini sevsin o ona yeterdi. Birini çok sevdiği zaman sadece çok değerli bir hazineyi saklar gibi kendine saklamak isterdi. Ve o değerli hazineye kimsenin erişmesini de istemezdi. Bu da onu hem çok değer veren hemde çok kıskanç biri yapıyordu.

Little butterfly: behind the curtainWhere stories live. Discover now