• 𝐖𝐡𝐲 𝐇𝐢𝐦....¡ • | 𝐓𝐚𝐞𝐊𝐨𝐨𝐤 | ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉ

|15|

"දෙවියනේ මට මහන්සියි...."

ජන්කුක් අතු පාර ගාව නැවතිලා හති අරින ගමන් මිමිනුවා... ඒත් ඒ මූනේ තිබ්බ තෙහෙට්ටුව හරි ඉක්මනින් නැති වෙලා ගියා... මොකද ඒ හීනි සියුමැලි කෙට්ටු අත නිරායාසයෙන්ම ඇදුම් වලින් වැහිලා තිබුනු කුස මත නතර උනා....

අතේ තිබ්බ බෑග් එක ආයෙත් කරට දාගන්න ගමන් ජන්කුක් හෙමින් පාර දිගේ ඇවිදන් ගියා...

ඒ තරම් ආලොකමත් නොවුනු කුඩා පාර ඒ තරම් සුන්දරත් නොවුනා.. අඩ අදුර ලයිට් නිවලා ලස්සනද බැලුවට මේ පාර අඩ අදුරු උනේ කැඩිලා ගිය බල්බ් හින්දයි... ජන්කුක් හෙමින් හෙමින් පුන්චි නිවාස කිහිපයකින් පිරිලා තිබුනු පාර දිගේ ඇවිදගෙන ගියා...

මාසයක් හරියටම මාසයක් ජන්කුක් එදා මැන්ශන් එකෙන් එලියට බැහැලා ඇවිත්... තියන අඩියක් අඩියක් ගානේ ජන්කුක් දැනන් හිටියේ නෑ මොකක්ද තමන් කරන්න ඕනේ කියලා.. ජන්කුක් ගාව තිබ්බේ තමන්ගේ ඇදුම් ටිකයි, එයාගේ රිපෝට් ටිකයි කාලයක් තිස්සේ පඩිය විදියට එකතු උන මුදල් ටිකයි විතරයි...

ජන්කුක් මැන්ශන් එකෙන් ඇවිත් රෑ කියලා නොබලා ටවුන් එකේ ඇවිදන් ගියා... ඉදිරියට පේන සුන්දර ටවුන් එක නොවුනු අදුරු මාවත් වල ජන්කුක් හැන්ගි හැන්ගි ගමන් කරා... ඒ මැන්ශන් එකෙන් ඈත් වෙන්න පුලුවන් කියලා හිතෙන දුර ආවහම ජන්කුක් නැවතුනා....

ජන්කුක් මේ ටවුන් එකේ බස් තියෙන්නේ කොහෙද මොනවද තියෙන්නේ කියන එක ගැන ලොකු දැනුමකින් නෙවෙයි හිටියේ.. ඒත් ජන්කුක් ඉදිරියට තියන හැම අඩියක් ගානෙම වට පිටාව දිහා බැලුවා... කවදාවත් නොදැකපු එක එක පැති දකිනකොට ජන්කුක්ගේ කදුලු පිරුනු තෙත් උනු හෙම්බත් උනු ඇස් වලට උදෑසන දල්වන ලයිට් වල එලිය වැටිලා දිලිසුනා..

අන්තිමට ජන්කුක් බස් නවත්තන තැනට ආවා.... කොහෙද කින්ද මන්ද නාහා ටිකට් එකක් අරන් බස් එකට නැග්ග ජන්කුක් අයිනකින් ඉදගෙන ඔලුව තියාගත්තා....

ජන්කුක්ගේ තෙහෙට්ටු ඇස් හුලන් පාරත් එක්ක ලාවට පිය වෙනකොට බස් එක ගමනාන්තයේ නැවතුනා...

කලින් තරම් විශාල නොවුනත් සාමන්‍ය තරමේ ටවුන් එකකින් බස් එකේ ගමන් ඉවර වෙලා තිබුනා....උදේ වෙලාව පහු වෙලා ඉර එලිය වැටිලා තියනකොට ජන්කුක් කවදාවත් නොදැක්ක නොදන්න පලාතකට අඩිය ගැහුවා.....