• 𝐖𝐡𝐲 𝐇𝐢𝐦....¡ • | 𝐓𝐚𝐞𝐊𝐨𝐨𝐤 | ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉ

|34|

"හ..හයුන්ග් ඇයි මේ..."

ජන්කුක් ගැස්සිලා හිටියේ , මොකද ටේහ්‍යොන්ග් ඒ තරම් වේගෙන් ජන්කුක්ව එතනින් අදන් ආවේ... ඒත් ටේහ්‍යොන්ග් නෙවෙයි ජන්කුක්ට අවදානය දුන්නේ...

කොහෙදෝ වෙලාවකට ටැක්සි ඩ්‍රයිවර් ප්‍රශ්න අහන් නැතුව වේගෙන් ඩ්‍රයිව් කරනකොට ටේහ්‍යොන්ග් ජන්කුක්ගේ එක අතක් රතු වෙන තරම් තදින් මිරිකන් පිටිපස්ස හැරිලා බලන් හිටියා...

ටේහ්‍යොන්ග් පෝන් එක අරන් කාට හරි ඩයල් කරලා කනේ තියාගත්තා..

"මගේ වාහනේ ගෙනත් දාපන් පැයකින්..."

එච්චරයි කිව්වෙ කෝල් එක කට් කරලා ටේහ්‍යොන්ග් හොද හුස්මක් පාතට දාලා සීට් එකට හේත්තු උනේ ඉස්සරහට හැරෙන ගමනුයි.. එතකොටයි ටේහ්‍යොන්ගේ ඇස් ගියේ තමන් මිරිකන් හිටියා අත උඩින්ම අනිත් අතත් තියන් බය වෙලා ඇස් ලොකු කරන් ඉන්න ජන්කුක්ව...

"ආයිශ් ශිට්..ජන්කුක් ඔයා බය උනාද.."

"අහ්..."

ජන්කුක්ට එච්චරයි කියාගන්න පුලුවන් උනේ ජන්කුක් බඩටත් අත තියන් ටේහ්‍යොන්ගේ උරහිසෙන් මූන තද කරගත්තේ අර ගැස්සුන හිත හදාගන්න වගේ...

"ජන්කු..කෝ බලන්න බය වෙන්න එපා අපි ඉක්මනට ගෙදර යන් හොදද..."

ටේහ්‍යොන්ග් එහෙම කිව්වත් ජන්කුක් ඔලුව ඉස්සුවේ නෑ... ජන්කුක් බය උනාටත් අමතරව හිතත් බර කරන් හිටියේ.. ඒත් එතනින් එහාට ටේහ්‍යොන්ග් ජන්කුක්ට මුකුත් කියන්න ගියෙත් නෑ.. මොකද දැන් ජන්කුක් මොනා හරි ප්‍රශ්නයක් ඇහුවොත් එයාට මෙතන උත්තර දෙන්න බෑ...

ජන්කුක් නිශ්ශබ්දව ඉන්න එක ඒ වෙලාවේ පොඩි සහනයක් උනත් එයා හිතන්නෙ මොනාද කියලා ටේහ්‍යොන්ග් දැනන් හිටියේ නෑ...

කොහොම හරි කලුවරේම වාහනේ ඉස්සරහට යනකොට ටේහ්‍යොන්ගේ ග්‍රැනීගේ ගෙදරට යන පාලු පාරේ වාහනේ හැරෙව්වම ඩ්‍රයිවර්ට වාහනේ නවත්තන්න කිව්වා..

සල්ලි ගෙවලා ජන්කුක් එක්කම වාහනෙන් බැහැලා වාහනේ හරවන් යනකන්ම බලන් හිටියේ ඒ මනුස්සයා අමුතුවට බලලා වාහනේ හරවගන්නකොට..