Şemsiye (Yarı Texting)

•65•

Uzun bir bölüm olacak bugün başka bölüm atmayacağım maalesef.

Bölüm şarkısı: Görmezden- Kerem Keskin

***

Atlas'ın ağzından devam:

Mina artık bayıldığına göre bende biraz Hayat ve ayakçısı Enginle konuşmam gerekiyordu. Ağır tabutun kapağını biraz araladım ve konuşmaya başladım.

"Burada ne işler çeviriyorsunuz?"

Hayat söylemeyi reddetsede Engin hemen konuşmaya başlamıştı.

"Abi lütfen bizi öldürme. Sana her şeyi anlatırım abi lütfen."

Gülümseyerek Engin'e baktım.

"Anlat!"

Hayat cebindeki kalemi çıkartıp Engin'e doğrultunca hemen elini tuttum.

"Ah Hayat! Benim yanımda bir insana bu şekilde muammele edemezsin. Yoksa ilk önce sen mi ölmek istiyorsun?"

Hayat korkuyla elindeki kalemi bırakınca kalemi alıp dışarıya fırlattım.

"Evet Engin anlat...dinliyorum."

"Abi benim hiçbir suçum yok. Hepsini Hayat organize etti. Beni de kandırdı."

Kaşlarımı çatarak Hayat'a baktım. Gözlerini ellerinin üzerine getirmiş onlara bakıyordu.

"Eee devam et."

"Abi-"

Çok geçmeden ne olduğunu bilmediğim bir nedenden dolayı Engin'in ağzından köpüklü bir sıvı geldi ve Engin oturduğu yerde düştü.

Hemen Hayat'a baktım. Bu ondan başkasının işi olamazdı.

"Neden? Neden bunu yapıyorsun?"

"Neden mi yapıyorum!?"

Bakışlarını bana çevirip dişlerini sıktı.

"Evet! Neden?"

Cebinden bir şey cihaz çıkarıp bana gösterdi.

"Elimdekini görüyor musun?"

Ben onun ellerine bakarken o konuşmaya başladı.

"Bu kumanda zamanı yönetmeme yardım ediyor."

Kaşlarımı çatıp ona baktım. Ona inanmıyordum. Zaman hiçbir şekilde durdurulamazdı değil mi?

"Neden? Yani neden böyle bir kumada yapma gereği duydun?"

Hayat gülümseyerek elindeki kumandaya baktı.

"Kızımı kurtarmak için."

Tekrar kaşlarımı çattım. Hayatın kızı yıllar önce ölmüştü. Hatta onu beraber gömmüştük. Bu kadın hangi kızdan bahsediyordu?

"Senin kızın yıllar önce öldü."

"Hayır! Ölmedi."