3.BÖLÜM:SIR

285 135 125
                                    

Hayat ne kadar kısaydı aslında değil mi? Geldi ve geçti...İnsanlar ne kadar acımasız,gaddar,umursamaz ve kibirli öyle değil mi? Asla yarınını düşünmezler. Aslında bırak yarını bir dakika sonrasında bile ne olacağımız belli değil ama insanlar bunu da düşünmezler. Yolda karşıdan karşıya geçerken telefonda iki saat sonrası için arkadaşımızla plan yaparken bir arabanın gelip bize çarpması ve oracıkta can vermemiz ne kadar kolay oysa. Daha saatler önce en yakın arkadaşımla tatile gitmek için çantamı hazırlarken şimdi cehennemi yaşıyorum.

Galiba ölüyorum...

Üzerimde koyu mavi kabarık bir elbise, uçuşan saçlarımla bir bilinmezliğe doğru koşuyorum. Peki beni kovalayan kimdi?
Beni kovalayan bir bilinmezlikti. Hayatımın bilinmezliği. Kaderimin bilinmezliği. Geçmişimin bilinmezliği. Ailemin benden önceki hayatının bilinmezliği. Peki neden kanıyordum?
Sol göğsümden, kalbimden akan kanların nedeni, gizemi neydi? Haykırışları ormanda yankılanan cinsiyetini henüz çıkaramadığım bebekte neyin nesiydi? Neden "Gitmeyin!" diye bağırıyordu?

Peki ben kimdim? Adım Derin'di, soyadım Akçay. Peki benim geçmişim neydi? Benden önce neler olmuştu? Ben neden bu acıları çekiyordum? Benim gerçeklerim neydi?

Benim bildiğim tek bir gerçek vardı ben ölüyordum...Günden güne,geçmişten şimdiye,geleceğe...
Ölüyordum...Ölüyordum...Ölüyordum.
Ve bunu bana az önce "Gitmeyin.!" diyen bebekte söylüyordu.

"Ölüyorsun."

"Ölüyorsun."

"Ölüyorsun."

............................................................................

Gördüğüm kabusun etkisiyle ve karın boşluğumda ki sızıyla inleyerek gözlerimi açtım. Nerdeydim ben? Ne olmuştu bana? Ah, kim olduğunu bilmediğim bir adam beni vurmuştu ve kadın mı erkek mi olduğunu bilmediğim diğer kişide benim kaçmamı engellemişti. Beni burada bırakmadan önce ise "Gölge'nin intikamı..." deyip gitmişti. Onu görememiştim. Onunla alakalı tek gördüğüm şey gölgesiydi. Sesinide duyamamıştım. Sesini tahminen bir mikrofon aracılığıyla cızırtılı çıkarmıştı. Beni vuran adamı ise bana verdikleri ilacın etkisinde olduğum için net görememiştim. Kahrestin, ben bunları neden yaşamıştım? Benimle onların derdi neydi?

Bunları düşünecek vaktimin olmadığını ve karın boşluğumda bir kurşunun olduğunu belkide birazdan kan kaybından hayatımın son bulacağını hatırlayıp dikkatli bir şekilde doğrulmaya çalıştım ama yaramdan dolayı başaramadım.

GÖLGENİN İNTİKAMI (ARA VERİLDİ)Where stories live. Discover now