12.BÖLÜM:GÖLGE

138 75 74
                                    

Herkese selam!

12. Bölüm ile karşınızdayım :)
Lütfen ve lütfen oy vermeyi ve satır aralarına bol bol yorum yapmayı unutmayın.

Yazım hatam olursa lütfen kusuruma bakmayın...🌸

İYİ OKUMALAR!
.
.
.
.
.
.
.

Hayat bazen bizi öyle bir noktaya getirir ki sanki yaşam ile ölüm arasında hissederiz kendimizi. Ben şu an tamda o noktadayım. Yaşam ile ölüm arası...

Ruhsal anlamda bir ölüydüm ben. Beynim artık olanlara ne tepki vereceğini bilemiyordu. Bunlarla nasıl başa çıkacağımı yine bilmiyordu.

Ama aynı zamanda yaşıyordum ben. Bir şekilde hayata tutunuyordum. Birileri için ve birazda kendim için... Dik durmaya çalışıyordum. Yaşadıklarım için ve yaşayacaklarım için... Bende intikam alacaktım. Herkesten,hayattan ve kendimden... Ama alacağım en büyük intikam hayattan olacaktı. O benim başımı eğmeye çalışıyordu ama ben eğmeyecektim. Bu da kendime verdiğim bir başka sözüm olsun.

Şimdi ise ben bir girdabın içindeyim. Sanem'e gerçekleri anlatmak ve anlatmamak arasında... Sanem'in kuzeni Baran'ın yuvasını dağıtanın,Sanem'in ailesi olarak gördüğü kişileri ayıranın babam olduğunu anlatmak ve anlatmamak arasında...

Evet,babam ve Sanem'in teyzesi Doğa birlikteydi. Dün odada gördüğüm o kadın Doğa'ydı.
Eskiden benim teyzem gibiydi Doğa. Ama şimdi teyze demeye ne dilim ne de aklım el veriyordu. Doğa'ydı artık benim için. Dümdüz,Doğa... Ailemin dağılmasına neden olan Doğa...

Asla tüm suçu Doğa'ya yüklemiyorum. Ama babam ne kadar hatalıysa o da bir o kadar hatalı... Bir insan en yakın gördüklerine,kardeşi yerine koyduklarına güvenemeyecekse kime güvenecekti ki bu hayatta?

Annem Doğa'yı hep kardeşi olarak görmüştür. Bizim sandığımız kadarıyla oda annemi...Ama yanlış anlamışız her şeyi. O annemi kardeşi olarak görmemiş. Bir nevi bize yakın durarak kaleyi içten fethetmiş. Biz ona ne kadar yaklaştıysak o da bir o kadar babama yaklaşmış meğerse.

Bilmiyorum,belki de sorun bendedir. Ama yine de merak ediyorum. Ben neden hep en büyük kazığı yakınlarımdan alıyorum? Bu ne kadar böyle devam edecek? Merak ediyorum ya! Sadece merak ediyorum. Neden hep ben mesela? Neden?

"Sanem... Benim sana bir şey söylemem lazı-"

"Kızlar! Hadi gelin bir duyuru yapacağım!"

Tam Sanem'e her şeyi anlatacakken Sümeyye hocanın bizi çağırması ile konuşmam yarım kaldı.

"Derin,sonra konuşalım mı? Hoca çağırıyor." Sanem her şeyden habersiz hem gülmeye çalışıyor hem de gözyaşlarını siliyordu. Onu tamam anlamında başımı sallayarak onayladıktan sonra beraber hızlıca sınıfa gittik.

"Evet çocuklar,Derin ve Sanem sizde oturun. Bende beni çok heyecanlandıran şeyi sizlere anlatayım."

Sanem öne bense onun arkasına,Gökhan'ın yanına oturdum. Gökhan'ın yüzüne bakmadan... Onun ise bakışlarını üzerimde hissediyordum.

"Çocuklar,biz bir etkinlik düzenliyoruz. Daha çok 12. sınıfların stres atması diğer sınıfların ise eğlenebilmesi için bir parti düzenliyoruz. Yarın akşam,okulun bahçesinde yapılacak parti. Lütfen katılım sağlayalım çocuklar. Ayrıca sürpriz bir müzik grubuda partiye gelecek ve bize şarkılarını söyleyecek. Kısacası çok eğleneceğiz. Şimdi söyleyin bakalım, kimler katılmak istiyor?"

GÖLGENİN İNTİKAMI (ARA VERİLDİ)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora