Runaway ~Larry Stylison~

-6-

Louis
"En dan zijn we met z'n tweeën." Zeg ik. Harry knikt. Het regent nog steeds, maar de onweer en hagel is gestopt. Ik kijk naar buiten door het raam en zie dat de straten ondergelopen zijn. "Het is echt hard gegaan." Zeg ik. "De hele straat is een zwembad geworden!" Harry loopt nu ook naar het raam toe. "Zo ja, het is zeker hard gegaan."

De voordeur gaat open. Het is m'n moeder. "Hi mam." Zeg ik. "Hallo lieverd, is alles goed gegaan?" Ik knik en zeg: "ja, hier wel. Ze liggen alle vier weer op bed. Ging het bij jou ook goed?" "Ja, ik stond gewoon heel lang in de file. Dan was de file weer klaar en was je langs het ongeval, dan had je een kilometer later nog een ongeval. Daarom dat het zo lang duurde." Ik schud mijn hoofd en zeg: "Nee, daar kan jij niks aan doen mam." "En het is gelukt met de meisjes?" Ik knik. "Ja, Phoebe werd wakker en begon te huilen waardoor Daisy ook wakker werd. Ik heb ze beide naar beneden genomen en een glas water gegeven. Uiteindelijk vielen ze in slaap en hebben we ze naar hun bed gebracht."

"Fijn jongens. Hoe laat gaan jullie naar bed?" Vraagt ze. Ik kijk Harry aan. "Ik denk dat we zo gaan. Weet jij of we nog een extra matras hebben?" Moeder schud haar hoofd. "Nee, die hebben we een half jaar geleden weg gedaan. Is het een probleem om bij elkaar in bed te slapen, denk even niet dirty mind Louis. Dankje." Ik moet lachen. Ik heb echt een dirty mind. "Is geen probleem, toch harry?" Harry schud zijn hoofd.

"Laten we maar naar bed gaan. Ik ben toch wel een beetje moe." Zeg ik. Harry staat ook op. We lopen naar boven. Ik doe mijn shirt uit, net als hij.

"Kan je het zien?" Vraagt hij lachend. Zonder dat ik het door had staarde ik naar hem. "Ja, sorry."

Ik duik mijn bed in, Harry komt verlegen naast mij liggen. "Je hoeft niet zo akward te gaan liggen hoor, ik vind het niet erg!" Harry kijk mij aan. "Ik vind het gewoon een raar idee dat ik met een jongen in bed lig, ook al doen we niks." "Anders ga ik op de bank beneden liggen. Dan kan jij hier." Opper ik. Harry schud zijn hoofd. "Als iemand daar gaat liggen ben ik dat. Maar het gaat nu al beter. Laten we maar gewoon gaan slapen." Ik haal mijn schouders op en ga dan liggen. Als hij het echt niet prettig vind kan hij het altijd vragen.

Harry
Eigenlijk vind ik het helemaal niet erg om hier te liggen. Ik vind hem leuk, maar ik durf het gewoon niet te vertellen hij is al verliefd op iemand anders. Dus het zou raar zijn om het hem te vertellen vooral omdat ik dan bang ben dat onze vriendschap verloren gaat. En dat wil ik liever niet. Omdat ik mij echt veilig voel bij hem.

Vind ik hem echt leuk? Ja, ik vind hem leuk. Ik vind Louis Tomlinson die ik nog maar net ken leuk. "E-echt?" Hoor ik Louis stotterend vragen. Shit, dat zei ik hardop. "Zei ik dat hardop?" Vraag ik fluisterend. Louis knikt, "ja.."

"Oh my god, dat bedoelde ik niet. Ik weet dat je al een andere jongen leuk vind. Sorry, sorry, sorry. Wil je het tegen niemand vertellen?" Louis is stil. "Eigenlijk wou ik het je nog niet vertellen. Ik wou eerst zeker weten of jij ook-" hij maakt zijn zin niet af. "Ook wat?" Vraag ik nieuwsgierig. Louis gaat rechtop zitten. Ik doe hem na.

Dan zegt hij: "Die jongen waarom ik verliefd ben, ben jij." Ik ben stil. "Je maakt een grapje?" Louis schud zijn hoofd. "Echt waar. En nu ik weet dat jij mij ook leuk vind.." hij stopt even, maar praat dan weer verder. " dacht ik dat ik het wel kon vertellen."

Het is een poosje stil.

"Zijn we dan nu.. samen?" Vraag ik. "Ik denk het?" Ik glimlach. Ik leun iets meer naar Louis en leg mijn hoofd op zijn borst. Ik hoor zijn hartslag, het is kalmerend. Hij gaat met zijn hand door mijn haar, waardoor de vlinders in mijn buik opvliegen. "I love you." Fluistert Louis, hij geeft een kusje op mijn hoofd. Ik grinnik. Ik heb nooit iets gehad en nu eindelijk wel. En hij is heel sweet. "Love you more." "Onmogelijk, love you even more." "Love you even more." "Don't try to win this game." Louis fluistert in mijn oor.

.

"Hoe gaan we dat doen met tegen de familie vertellen?" Vraag ik Louis de volgende morgen aan het ontbijt. Hij denkt na. "Misschien nog even stil houden? Uiteindelijk zullen we het ze wel moeten vertellen. Maar ik wacht liever nog even." Ik knik instemmend.

Vandaag ga ik weer naar huis. Wat wel zo logisch is. Het was echt gezellig. En nu ben ik ook niet meer single, waar ik blij mee ben. Ik kan het alleen nog tegen niemand vertellen, het hele dorp zal het te weten komen en dan zijn Louis en ik allebei de lul.

Even later stap ik op de fiets. Het is zonnig weer, wat het fietsen heerlijk maakt. Naast de weg liggen plassen regenwater. We hebben aankomende woensdag weer afgesproken, het is nu zondag dus nog 3 dagen. Johannah denkt dat we gewoon vrienden zijn, wat logisch zou zijn. Maar Louis en ik weten wel beter en volgens mij ships Lottie ons stiekem. Als Louis en ik even naar elkaar kijken gaat ze gelijk glimlachen. Nou ja, waarschijnlijk zegt ze het niet, hopelijk!

"Hey haz, hoe was 't" vraagt Gemma. "Leuk! Was eigenlijk niet de bedoeling om te blijven slapen, maar was wel goed uit eindelijk. Het ging echt hard." Gemma knikt. "Tja, je kan er niks aan doen. Heb je wel lekker geslapen?"  Ik knik. "Ja opzich wel. Je slaapt in een ander bed. Dus het was wel even wennen, maar ik denk dat ik 6 uur geslapen heb ofzo." "Ah, fijn."