Runaway ~Larry Stylison~

-14-

Liam
"Gooi deze kleding maar in de was, ik zorg wel dat je het terug krijgt." Zeg ik die avond tegen Harry. Hij draagt deze kleding nu al een paar dagen, wat opzich geen probleem is maar het stinkt echt naar zweet.  Harry knikt en even later komt hij met zijn kleding naar mij toe. Hij begint mij al iets meer te vertrouwen. Harry loopt weer weg, en ik gooi meteen zijn kleding in de was.

Er valt een papiertje uit zijn broekzak. Ik pak het op en begin te lezen.

Zie je wel, ik wist het. Zeg ik in mijzelf. Dit was de brief die hij van de arts kreeg in het ziekenhuis. Dit is dus de brief van de chauffeur die nu overleden is. Het is een grote brief, met een echte boodschap. Kan ik proberen die rol over te nemen? Dat Matthew hem helpt in zijn hoofd en ik in real life? Ik weet het niet. Ik moet niet ineens de daddy rol op me nemen. Ik maar 2 jaar ouder dan hem, gewoon vrienden.

Ik loop naar de logeer kamer toe, en klop op de deur. Een korte "Kom binnen." Krijg ik als antwoord. Ik loop binnen en geef de brief. "Neem het me niet kwalijk, maar ik heb de brief gelezen. Wil je zeggen als je weer de neiging hebt? Ik wil je helpen." Zonder op antwoord te wachten loop ik de kamer uit en ga op mijn eigen kamer zitten.

Na een kwartier hoor ik een korte klop op mijn deur. "Binnen." Zeg ik. In de deur opening staat Harry. Hij loopt verlegen de kamer binnen. Ik ga rechtop zitten op mijn bed en klop naar mij. Harry gaat zitten. "Waar wil je over praten?" "Ik wil je uitleggen waarom ik het doe." Zegt hij.

"Ik ga hier sowieso spijt van krijgen dat ik het vertel, maar ik moet het even aan iemand kwijt en bij jou is het volgens mij wel veilig." Begint hij zijn verhaal.

Ik luister aandachtig naar wat hij allemaal vertelt. Zonder dat ik hem 1 keer verbreek eindigd hij zijn verhaal. "Wil je dat ik je help, of dat ik doe alsof ik van niks weet?" Vraag ik. Harry haalt zijn schouders op. "Is het goed als ik af en toe even kom om te praten?" Ik knik. "Tuurlijk." Hij zucht opgelucht en loopt dan mijn kamer uit. Ik kijk hem nog na. Hij is een kleine jongen, met een groot hart. Iedereen heeft hem nodig, maar hij heeft iedereen ook nodig. Ik glimlach om die gedachte. Het klinkt zo mooi.

Harry
Heel aardig hoor, dat iedereen wilt helpen, maar nu worden het een beetje te veel. Ookal ben ik wel blij met Liam op dit moment omdat ik alleen met hem er in het echt over kan praten. Met Gemma zou het kunnen, maar dan moeten we appen of bellen en dan kan ze me geen knuffel geven, wat mij altijd helpt. Louis kan nu al helemaal niet meer. Hij kan wel luisteren, maar meer niet en eenzijdige gesprekken vind ik niet echt bepaald prettig. Matthew wou me ook graag helpen, maar dat gay nu moeilijk. Liam is dus nog als enige over. Hij luistert ook echt, wat ik fijn vind.

Haai, een zeer kort en saai hoofdstuk, maar anders komt het niet echt uit ofzo. I promise dat de volgende leuker word hehehehe:)

Nou, 200+ reads,Dankje:)