Runaway ~Larry Stylison~

-10-

Harry
"Hey, Harry. Je hoeft niet zo te stressen. Stotteren is iets wat bij jou hoort. Mensen gaan je niet judgen omdat je stottert ofzo. Mensen die geen respect ernaar hebben weten niet hoe kut het is om te stotteren. Je moet ook niet denken dat je gaat stotteren, want dan ga je juist stotteren." Ik glimlach. "Dankje." Zeg ik. "Mijn nichtje stottert altijd, maar ze heeft mijn wat dingen uitgelegd die kunnen helpen om je stotteren te verminderen, ken je die al?" Ik schud mijn hoofd.

.

Ze heeft mij alles uitgelegd en ik begin ze nu ook een beetje te gebruiken. Het helpt echt! Het zijn misschien hele stomme dingen zoals eerst diep ademhalen, nadenken over wat je wilt zeggen en dan pas het echt zeggen. Dan heb je wel vaak een late reactie, maar dat boeit me niks.

"Zijn jullie vrienden, of wat zijn jullie van elkaar?" Vraagt kim. Ik kijk Louis awkward aan. "We zijn een stelletje." Zegt Louis. Hij probeert het zelfverzekerd over te laten brengen, maar je hoort de angst in zijn stem. "Ik hoop niet dat je een homophobe bent.." zegt Louis er achteraan. "Nee, tuurlijk niet! Dat is juist heel leuk! Ik hou van gay ships." Zegt ze grinnikend. Wij lachen ook. "Komen jullie uit dat ene dorpje waar meer dan de helft van de mensen homophobes zijn?" We knikken. "Jammer genoeg wel." Zeg ik. Ze lacht. "Gelukkig zijn jullie daar nu weg. Ik ben daar ook geboren, maar gelukkig vonden mijn ouders dat het een te groot ding werd en waren we verhuisd"

Ik krijg weer flashbacks naar thuis. Ik zou Gemma nog appen. Ik pak mijn telefoon en app Gemma. Ik zie mijn moeder tussen mijn contacten staan. Ik hoef even geen contact meer met haar.

Harry: Hi Gem, we gaan nu in een huis van een hele lieve vrouw overnachten, ik hoop dat het daar ook nog een beetje gezellig is, ik mis je nu al :(

Gem💕: hey little brother, ik mis je ook. Mama is erg gespannen omdat we nu ook brieven krijgen van de mensen uit het dorp dat moeder je verkeerd opgegroeid hebt:(

Ze verwijderd het bericht meteen, maar ik heb het wel gelezen. Ik reageer er niet op. Zitten ze echt zo erg in de problemen, door mij? Ben ik zo'n mislukkeling? Kom op Harry, je hebt het gewoon verkeerd gelezen en als het wel echt is, kan je er niks aan doen, zeg ik tegen mijzelf. Maar toch kan ik het niet loslaten. Wat als ze dreigbrieven gaan krijgen? Nee, zo erg is het dorp niet? Toch?

"Harry?" Vraagt Louis. "Huh wat?" Schrik ik op uit mijn gedachten. "Hoe laat zullen we vanavond naar bed gaan, en morgen weg gaan?" "Uhh, vroeg. I don't know. Ik ben wel moe." "9 uur naar bed, en 8 uur eruit?" Ik knik. Dat is helemaal prima.

Louis
Ik word wakker van Harry die mijn naam zegt. "Louis, wakker worden." Zegt hij. Hij wiegt mij een beetje heen en weer. Ik doe mijn ogen open. De gordijnen zijn al open en Harry heeft zijn kleding al aan. "We gaan vandaag weer verder op reis." Zegt Harry. Ik word langzaam wakker. Ik ben echt geen ochtend mens.

"Hoe laat is het?" Vraag ik. Harry kijkt op zijn pols, waar geen horloge zit en zegt heel serieus: "tijd om op te staan." Ik kijk hem wazig aan. "Tien over acht, nou goed? Kom op. Trek je kleding aan we gaan weer op weg. Misschien kunnen we wel een lift krijgen van iemand." Ik sta op. Ik heb in mijn boxer geslapen. Harry kijkt naar m'n lichaam. "Je kwijlt nog net niet. Kan je het zien?" Zeg ik lachend. "Uhh.. ja, ik bedoel nee maar toch ja-" ik moet lachen. Ik doe mijn kleding aan en loop dan met Harry naar beneden.

Kim heeft al brood gesmeerd voor ons met een papiertje voor ons

Hier brood voor ontbijt en onderweg. In de koelkast liggen nog 2 smoothies. Veel succes met de reis!

"Ze is wel aardig." Zeg ik terwijl ik naar de koelkast loop en de 2 smoothies eruit haal.  "Was je er al vroeg uit?" Harry knikt. "Ik was al vroeg wakker, dus ik had me al klaar gemaakt en nog even met Gemma geappt." Ik glimlach: "fijn dat je nog contact met haar hebt." "Zo heb ik toch nog een beetje contact met mijn familie en weet ik een beetje hoe het daar is." Het is fijn dat hij nog contact met Gemma heeft. Ik heb helemaal geen contact meer. Mijn zusjes hebben nog geen telefoon en mijn moeder heeft me geblokkeerd. Ik vertel het maar niet tegen Harry, hij is blij dat hij nog contact heeft en daar word ik blij van.

"I love you so, so much." Zeg ik, starend naar zijn lippen. Ik druk mijn lippen op de zijne. Ik voel zijn tong vragen om erdoor te gaan. Ik ga akkoord. Zijn lippen voelen zacht, het lijkt wel alsof onze lippen voor elkaar gemaakt zijn. "Love you to." Fluisterde hij, terwijl onze lippen elkaar nog steeds aanraken en daar gaan we weer.

"We moeten weer weg." Zeg ik met een schorre stem. Ik moet lachen als ik naar Harry's tepels kijk. Hij kijkt er awkward naar. "Jij kan niks zeggen Lou." Zegt hij, knikkend naar mij. Ik begin te blozen.

.

We doen onze tassen op onze rug en gaan weer verder lopen. "Daar gaan we weer. Dag 2 van de veel dagen. Laten we vandaag wel een lift regelen, anders moeten we nog negen dagen lopen, en daar word je niet heel blij van." Harry knikt. "Goed idee."

Nadat we naar een tankstation gelopen zijn lopen we een beetje rond en vragen verschillende mensen of we met ze mee konden. Uiteindelijk hebben we iemand gevonden. Het is een ruime auto en we kunnen anderhalf uur met ze mee rijden. "Dank jullie wel dat we mee konden." Zeg ik. "Geen probleem."

Ik denk dat ik vanaf nu weer om de dag post, love ya!