ტკივილიდან ბედნიერებამდე🔞➕(დასრულებული)

თავი 3

(გაფრთხილება:ცენზურა არ იქნება დაცული)
(ასევე იქნება 18+)
--------------------

ნახევარი საათის შემდეგ:

როგორც იქნა!!!
ვნახეე ნარკოტიკი და ეგრევე ვეტაკე!!ფასი არც კი მიკითხავს უბრალოდ თანხა მივეცი რაც მქონდა და ვუთხარი რაც კი მოვიდოდა ამით მოეცა,უკვე ცუდად ვიყავი და ცივ ოფლებს ვიწმენდდი

-გთხოვთ დაუჩქარეთ
*აკანკალებული ხმით ვუთხარი

როგორც კი მომცა ეგრევე ვეტაკე და გავყნოსე

-აჰჰჰ ამის დედაც რა კარგიაა!!!
უცებ სულ სხვა სამყაროში გადავეშვი,სკამზე ჩამოვჯექი და თავი უკან გადავწიე,ძალიაანნ მსიამოვნებსს!!!ყველა ტკივილი რაც კი მქონდა ფიზიკური თუ მენტალური უცებ მომეშვა და ახლა ვერაფერს ვგრძნობ გარდა ,,კარგად ყოფნისა,,
ხალხს ვუყურებ სულ სხვა ფერებში,ყველა ბედნიერი და ისეთი მგონია როგორიც ახლა თვითონ ვარრ...მაგრამ იმასაც ვგრძნობდი თუ როგორი ნაბიჭვარი ვიყავი!
ამას არ უნდა ვაკეთებდე,მაგრამ ვერ ვძლებბ,ვერ ვემალები!!!
ტანი იძულებულს მხდის რომ მივიდე მოვძებნო და შევისუნთქო!!
ერთი შეხედვით უბრალო თეთრი ფხვნილია მაგრამ ამ ფხვლის კარგად ყოფნის ერთად უძლიერესი ტკივილებიც მოსდევს იმ შემთხვევაში თუ ძალიან მიეჩვევი...
.....მოიცა....
რაღაც ცუდად ვარრ,რამჭირსს??!!!
წესით კარგად უნდა ვიყო მაგრაამ....

ჯანდაბააააააა!!!!უზმოზე არ უნდა გამესინჯაა...ფუუ ამისს დედაცც...!!

ნელ ნელა თვალებში მიბნელდებოდა და უეცრად გავითიშე....
—————————

3საათის შემდეგ:

გავიღვიძე,ღმერთო რომელი საათი ყოფილა!!
ღამის 1ლი?!
ამ დრომდე როგორ ჩამეძინაა!!!
უცებბ წამოვხტი ჩანთას ხელი დავავლე და სახლისკენ გავეშურე,როგორც იქნა ფეხით მივედი...აი სულ ცოტაც დამრჩა
-ღმერთო მშობლები არ მაცოცხლებენნ!!!
აცრემლიანებული თვალებუთ გავრბივაარ და თან სატყუარო მიზეზს ვიფიქრებ თუ რატომ დავაგვიანე,მაგრამ როცა სახლის კარს მივუახლოვდი,გაღებული იყო და ღრიალი ისმოდა მშობლების,ეს არ გავდა არც სიბრაზის ან არც ჩხუბის ღრიალს,ესს......
მოიცა დახმარებას ითხოვენნ???