5დღის შემდეგ:
MArry poV:
გონზე მოვდივარ ნელ ნელა და დიდ სიმძიმეს ვგრძნობ მთლიან სხეულში ყველაფერი ძალიან მტკივაა,ჩემი ხელები განსაკუთრებით,თვალებს ნელ ნელა ვახელ მაგრამ შემდგომ დიდი სინათლის გამო თვალებს ვხუჭავ რადგან ძალიან მტკენსს,მოიცა სად ვაარრ??ძალიანნ მეშინიაა!!თვალებს ძალას ვატან რომ გავახელო,ყველაფერს კი ბუნდოვნად ვხედავვვ,ამდროს ტანზე დავიხედე და რას ვხედავ???ათას მილზე შეერთებული, დაბმული და ხელებზე მრავალი ნაკერები....
ეს უკვე მოთმინების ბოლო წვეთი იყოო ამიტომ რაც შემეძლოო ყვირილი დავიწყეე....
JOnGKook pov:
უკვე მეხუთე დღეა რაც თვალები არ გაუხელია,ექიმები და ექთნები სულ თავზე ადგარან და ყოველი დღის იმედით აქ ვათენებ და ვაღამებ...5დღეა სახლში ფეხი არ შემიბიჯებია არც ბევრს ვჭამ და არც ვსვავ....ახლა მხოლოდ ჩემი მარიამი მინდა რომ გადარჩეს,თვალები გაახილოს და ჩავეხუტო,მინდა ვუთხრა რომ ძალიან მიყვარს და მის გარეშე არაფერი ვარ....ექიმმა დღის ბოლოს თუ ვერ გაიღვიძებს ჩავთვალოთ რომ კომაშია და არ ვიცი როდის მოვა გონზეოო,ამას არ დავუშვებ...ცხოვრებაში მეორედ უფლის იმედი მაქვს და ვიცი ასე არ გამწირავსს,ამ სიმწარეს ვეღარ ავიტან...ის ჩემი ბოლო და უკანასკნელი ადამიანია....
ექთანი:ბატონოო jUNgkooK
-რაა...რახდებაა მშვიდობა??
ექთანი:ის...ბატონო სასწაულიაა....გონზე მოვიდა...
-რაააააააააა??????
სიხარულისგან ჩავიკეცეეე დაა ხმამაღალი ღრიალიიი დავიწყეეე,ავდექიი და შემდეგ იქ მდგომ ყველაა ხალხს გადავეხვიეე...
-ღმერთოო მადლობაა!!!ესს...ესს...მე ის უნდა ვნახოო სასწრაფოოდ!!
ექთანის პასუხს არ დაველოდე და გავიქეციი სასწრაფოდდ რეამინაციისაკენ...კარები რასაც ქვია შევამტვრიე და რსდ ვხედავ,გამწარებული ყვირის და ტირის...მასთან ახლოს მივედი,ხელები შემოვხვიე და მწარედ ავტირდი....
YOU ARE READING
ტკივილიდან ბედნიერებამდე🔞➕(დასრულებული)
Romance23 წლის მარიას უდიდესი ტრამვა აქვს გადატანილი,10 წლის უკან მას უფროსი და გააუპატიურეს მძარცველებმა რის შედეგადაც ოჯახმა მასზე სასტიკი უარი გამოაცხადა და სახლიდან გააგდრო, მან დის სიკვდილს შეესწრო და მის შემდეგ ის გახდა სრულიად უხეში და უგრძნობი ადამ...
