Jungkook pov:
ჯანდაბა!მთელი ჩემი ხმით ვღრიალებდი მაგრამ როცა მარიას ხმა ვეღარ გავიგე უკვე ჩემში დემონებმა გაიღვიძეს,კარებიი მთელი დიდი ძალით შევამტვრიე და რას ვხედავ?! სააბაზანო წითელი სისხლით იყო სავსე,გვერდით კი მარიამი იწვა წყალში,თვალებს ვერ ვუჯერებდი ესსს რა იყოოო!!!!ცოტახანს გაშტერებული და გაოცებული ვუყურებდი,შემდეგ კიი წამოვიღრიალე მისკენ მივედი და წყიდან ამოვიყვანე....
-კარგად იქნები გესმის??!
-მარიაამ თვალები გაახიილე გთხოვვ!!!
-ეს რატომ გაუკეთე საკუთარ თავსს??!!
-მოიცა სუნთქავს???
სასუნთ არტერიაზე ხელი დავადე,და ვგრძნობდი რომ სუნთქავდა ოღონდ ძალიან მძიმედდ,ხელები ისე ღრმად აქვს გაჭრილი სისხლის ნახევარი დაკარგული აქვს,სახეზე გავთეთრდი და ცხოვრებაში პირველად ავტირდი,გულთან მივიხუტე შემდეგ კი სასფრფოდ ხელში ავიყვანე ქვემოთ ჩავიყვანე და მანქანაში ნელა ჩავსვი....
ახლა უკვე აღარ მაინტერესებდა გზის კანობები,მანქანას ცეცხლის სისწრაფით ვატარებდი და ვცდილობდი მალე მივსულიყავი,თავს მწარედ ვღრიალებდი და ვუკივოდიი რომ არ მომკვდარიყო რადგან მჭირდებოდა!!
ასეთი რამ პირველად მჭირს,ასე არავინ არ მომხვედრია გულზე და არასდროს არ ავტირებულვარ ასე მწარედ,მგონია მან რომ წავიდეს სამყაროს საბოლოოდ მოვწყდები და შემდგეგ მოსიარულე მკვდარი გავხდები..
-ვერ გადავიტან შენს სიკვდილს გესმის?!შენნ აქ უნდა იყოო!!არ დამტოვო გთხოოვვ!!!კიდევ ერთი საყვარელი ადამიანის დაკარგვას ვეღარ გავუძლებ თვალებიი გაახილე გთხოვვვ!!!!
მარიიიიიააააააააა!!!!!!
*გამწარებული ვღრიალებდი და ცრემლებს ვერ ვიშრობდიი!!!
როგორც იქნა მივედით და დავიღრიალე:
-დამეეხმარეეეთ!!!საკაცე მოიტანეთ სასწრაფოოდ!!!
მარია საკაცეზე დასვეს და დიდი სისწრაფით საოპერაციოსაკენ გაეშურენ,იქ ექიმი მისი ექიმი დავინახე შუგა,როცა მარიას დახედა სახე წაეშალა და ღრიალი დაიწყო:
YOU ARE READING
ტკივილიდან ბედნიერებამდე🔞➕(დასრულებული)
Romance23 წლის მარიას უდიდესი ტრამვა აქვს გადატანილი,10 წლის უკან მას უფროსი და გააუპატიურეს მძარცველებმა რის შედეგადაც ოჯახმა მასზე სასტიკი უარი გამოაცხადა და სახლიდან გააგდრო, მან დის სიკვდილს შეესწრო და მის შემდეგ ის გახდა სრულიად უხეში და უგრძნობი ადამ...
