თავი 15

781 27 1
                                    

თვალებს ვახელ და საშინლად ვგრძნობ თავს,თითქოს გულიი შუაზე გამიპეს და თავისუფლებას ფეხ ქვეშ მითელავენ,მინდა რომ დავიყვირო და ხმამაღლა ვიკივლო რომ ,,ჯანდაბააა აღარ შემიძლია მინდაა რო გაჩერდეს ეს წყეული დღეებიი,,!!!
საკუთარ ბედს მინდა ვუთხრა რომ შეწყვიტოს ამდენი ტკივილი რადგან ასეთი ძლიერიც არ ვარრრ!!!ჰაერიი მინდა რომელსაც ვერ ვსუნთქავ და მინდა უბრალოდ ამმ ოთხი კედელიდან გამოვიდე,ხელები გავშალო და ღრმად ,,სამუდამოდ,, ჩავისუნთქო...მეშინია ამ წყეული ტკივილისს!!!მეშინიაა ამისს შეგრძნებიისსს!!!გულიი ვეღარ უძლებსსს,სულსს ვეღარ ვაკავეებბ!!!სუნთქვაა მიჭიირსს დაა მინდაა ესს სისასტიკე წამებაა დასრულდეეესს!!!
მირჩევნია წამით მეტკინოს და მოვკვდე ვიდრე ამ ტკივილით გავგიჟდეე დაა მივცე უფლება რომ მჭამოოს იქამდე სანამ ვიცოცხლებბ.....
გზის ბილიკზე ვარ სადაც არ ვიცი არც დასაწყისი და არც დასასრული,მე შავ ნისლში ვარ სადაც არ ვიცი როგორ გამოვიდეე და მოკვდესს ეს წყეულიიი შეგრძნებებიი!!!მეზიზღება საკუთარი თავიიი!!!მინდა რომ გავქრე და დასრულდესს ეს ყველაფერიი!!!
ჩემი ბავშვობა მენატრებაა,კამფეტებსა და ტკბილეულობებზე ოცნებაში რომ ვაღამებდი და ვათენებდი,მაგრამ დღესს შინაგანი ტკივილების გაჩერებაზე ვოცნებოობბბ!!!

რატოოოომმმმმმ????!
რადავაშავეე ღმერთოო ესს რატომ ხდება ჩემს თავსსსს!!!

მე ხომ ჩემი ოცნებები მაქვსს და მიზნებიი რომლების განხორციელებაში ჩემი შინაგანობააა მიშლის ხელსს!!მეეც ხომ ადამიანი ვაარრრ???!!მეე არვარ ადამიანზეე მეტიიი,მე არშემიძლია მეტიი ტკივილიი საკმარისიიაა!!!!

*გვერდით გადავტრიალდი და გაბრუებული სახით ვუყურებდიი მის შიშველ სხეულსს,საკუთარ თავს უკვე აღარ ვგავდი,ჩასისხლიანებული თვალებითა და გათეთრებული სახით თბილად მივუახლოვდი და ნაზად ვაკოცე,თმები სახიდან ფრთხილად გადავუწიე და აკანკაკებული ხმით ჩუმად ვუთხარი:

ტკივილიდან ბედნიერებამდე🔞➕(დასრულებული)Where stories live. Discover now