MODEL - hyunmin

9. Bölüm

Seungmin ile Chan beraber eve gelmişler koltuğa oturduktan sonra bir süre boyunca birbirlerine sarılmışlardı.

Chan, Seungmin'ın saçını okşuyor iyi hissetmesine için elinden geleni yapmaya çalışıyordu. En azından bunu umuyordu.

Eve gelmeden önce biraz oturmuşlar bu sırada da Seungmin olan biteni Chan'a anlatmıştı.

Tam olarak ne olduğu belli olmasa da. Seungmin, Hyunjin'i bir çocukla görmüş ve söylemek istemese de kıskanmıştı. Chan bunu tabiki anlamış ama küçüğü söylemek istemediği sürece bunu dile getirmeyecekti.

Geçen zamanın ardından Seungmin kafasını Chan'ın göğüsünden kaldırdı. Hafif kızarık gözleri acıyordu.

"Ben ilk kez birine karşı böyle şeyler hissetmiştim. Yanında ki kişi kimdi bilmiyorum ama çok yakın gözüküyorlardı. Ben de ne yapacağımı bilemedim. İçim çok acıdı hyung." kalbini göstererek. "Burası çok acıdı o an. Boğazımda bir yumru hissettim. Ondan sonrasını zaten biliyorsun." Seungmin biraz durdu. Chan onu ilgi ile dinliyordu. "Söylemekten utanıyorum ama ben onu kıskandım sanırım. Onun başkası ile bu kadar yakın olduğunu görmek hiç hoşuma gitmedi."

Chan küçüğünü itirafı ile rahatlatmıştı. Yaşadığı yeni duygular yüzünden nasıl davranacağını bilmiyor olabilirdi. Bunlara isim vermek bile onun için zordu. Ama en azından şu an mantıklı düşünüyor ve düşüncelerini kendisinden gizlemiyordu.

Saçları arasına öpücük bıraktı küçüğünün sonra tekrar kafasını göğüsüne yasladı. Şu an buna ihtiyacı olduğunu biliyordu.

Seungmin hiç itiraz etmeden kollarını hyungunun beline dolamış. Kafasını dağıtmayı umarak gözlerini yummuştu.

-

(bir kaç saat öncesi Hyunjin'in gözünden)

Kahvaltımızı ettikten sonra markete gitmeye karar vermiştik.

Bu günü evde geçirecektik. Film izleyip bir şeyler yemeyi düşünüyorduk ama bunun için gereken bir şey yoktu. O da atıştırmalıklardı.

Changbin'le yaptığımız geçen ki film gecesinde ipin ucunu biraz kaçırmıştık. O kadar sürükleyici bir filmdi ki. Sabaha kadar izleyebildiğimiz kadar izlemiş. Evde ki her şeyi yemiştik.

Tabi bununla beraber sabah gelen karın ağrısı yüzünden tuvalette uzun zamanlar geçirmiştik. Her neyse buraları geçelim.

En sonunda geldiğimiz marketle beraber sırayla içeri girdik. Alacağımız şeyleri kararlaştırıp, kimin ne alması gerektiğini de seçince herkes alması gereken şeyin reyonuna ilerledi.

Ben içecekleri alacaktım. Kola ve bir kaç çeşit daha aldığım içecekleri kolumun altında tutuyordum.

O sırada gözüm az ileride ki bedende takılı kaldı. Daha dikkatli bakınca o kişinin Seungmin olduğunu anladım. Anlamamla beraber kalbimde harekete geçmişti. Tam seslenicekken yanımda beliren Jisung'la bu sefer ona döndüm.

Boşta kalan koluma girip gülümseyerek gereken şeyleri aldığını söylüyordu. Onu onayladıktan sonra tekrar Seungmin'ın olduğu tarafa döndüm ama artık orada yoktu.

Beni görmüş müydü acaba?

Eğer görseydi selam verirdi değil mi?

Ben bunları düşünürken Jisung onu dinlemediğim fark etmiş, kolumu sallayarak kendime gelmemi sağlamıştı.

Ona döndüğümde kaşlarını çatmış bir şekilde bana bakıyordu.

"Aşk olsun ama Hyunjin. Ben burada bir şey anlatıyorum sen boş boş oraya bakıyorsun."