He was a cold Knight

5. A Successful Raid

A Successful Raid

Naalimpungatan si Xavier nang marinig niya ang huni ng mga kuwago ngayong gabi. Napatingin siya sa paligid. Patuloy sa pagpapatrolya ang mga knights na itinalaga niyang magbantay sa barikada na kanilang ginawa kanina. Salitan ang mga ito. Ang grupo naman niya ay kailangan ng sapat na pahinga para sa gagawin nilang raid sa pugad ng mga goblins. Bagama't nagawa na niya ang plano, hindi naman magiging madali ang pagsasakatuparan noon.

Medyo nawala ang antok niya. Tumayo siya sa kinapupuwestuhan niya at napatingin sa paligid. Pansamantalang inayos ang ilang bahay na nawasak, nilagyan ng telang bubong para kahit paano ay may silungan ang mga apektadong pamilya. Naglakad-lakad siya sa paligid at napatingin siya sa isang pamilya. Nakita niya ang mga bata na nagtitiis sa iisang kumot kasama ng mga magulang. Medyo malamig ngayong gabi at may kakapalan ang hamog. Napabuntung-hininga siya at lumapit sa kanilang kinaroroonan. Nagpasya siyang gumawa ng bonfire malapit sa kanila upang hindi sila lamigin.

Napansin naman iyon ni James at tinulungan siya nitong manguha ng mga kahoy na gagamitin.

"Kung makikita lang ito ng mga taong nagsasabi sayo na kasing lamig ng yelo ang puso mo. Siguradong mahihiya sila, commander." ang natawang komento ni James.

Napangiti ng matipid si Xavier at nagsimulang sigaan ang mga kahoy na inayos nila para maging bonfire.

"Hindi ko kailangang ipaliwanag ang sarili ko sa ibang tao, alam mo iyan. Wala akong pakialam sa kung ano ang tingin nila sa akin. Ako ay ako." ang matipid niyang wika.

"Pero bakit nga ba ayaw mo sa mga babae?" ang biglang tanong ni James.

Napabuntung-hininga si Xavier at bahagyang nagkibit-balikat.

"Hindi naman sa ayaw ko sa mga babae. Ayaw ko lang sa mga intensyon nila. Gusto lang nila ako dahil ako ang anak ng Duke, ang tagapagmana ng titulo, pamangkin ako ng hari at dahil may mataas na din akong katungkulan at reputasyon. Hindi nila ako nakikita bilang ako. Para lang akong gamit na gusto nilang makuha." ang paliwanag niya.

Napatango ng bahagya si James. Naiintindihan niya ang rason ng kanyang commander, slash... Kaibigan.

"Tama ka. Ganyan din ang nararamdaman ko. Ang kaibahan nga lang natin, nakikisakay ako sa laro." ang natawa niyang wika.

Napailing ng bahagya si Xavier. Kasunod noon ay naupo siya sa gilid at napatingin sa apoy na nasa bonfire.

"Uubusin natin ang lahat ng goblins na makikita natin bukas. Igaganti ang mga villagers." ang seryoso niyang wika.

Napangiti ng matipid si James at bahagyang napasaludo sa kanyang commander.

"Gusto ko ang utos na iyan." ang maikli niyang wika.

Napatango ng bahagya si Xavier. Nagpatuloy lang sila sa pagbabantay, hindi naman sila inaantok pa. Maya-maya pa ay nakarinig sila ng mga munting kaluskos sa di kalayuan. Nagkatinginan sila ni James. Kaagad nilang kinuha ang kanilang mga espada at lumapit sa may bungad ng barikada. Napansin din iyon ng iba pang knights kaya naghanda na din sila.

Sina Sir William at Sir Isenbard, kaagad na gumising sa kanilang kinatutulugang puwesto. Nagpunta din sila sa may bungad ng barikada. Inutusan din ni Xavier na palibutan ang buong lugar para mas makasiguro at ipinahanda ang mga archers. Mabibilis ang kanilang kilos at kaagad na itinutok ang kanilang pana sa lugar kung saan nila naririnig ang mga kaluskos.

Hindi nagtagal ay lumabas na ang grupo ng mga goblins na papasugod sa village na kanilang binarikadahan. Kaagad na inutusan ni Xavier ang mga archers na panain ang mga ito para hindi na sila makalapit pa. Mabilis silang sumunod at bawat tinatamaan ng kanilang pana ay natutumba. Nagising ang ibang villagers at napasigaw sila sa takot, lalo na ang mga bata.