Ευχές στο μπουκάλι

Όνειρα

    Έχουν περάσει δύο εβδομάδες από τότε και το μόνο που μου θυμίζει τις ευχές είναι ο εφιάλτης που έρχεται συχνά στον ύπνο μου με το ίδιο μοτίβο. Εγώ με τον άγνωστο να πνιγόμαστε στον Θερμαϊκό. Βέβαια εναλλάσσεται με πονηρό όνειρο με τον ίδιο ξένο και ντρέπομαι πολύ όταν γίνεται αυτό. Από τον εφιάλτη στην κόλαση και το αντίστροφο. Δεν μπορώ να το ερμηνεύσω και δεν το αναφέρω στην Μαρία, γιατί θα ξεκινήσει τις θεωρίες της και θα το πάρει πιο σοβαρά από ότι πρέπει.

     Ωστόσο, κατά έναν παράδοξο τρόπο πραγματοποιήθηκε ένα μέρος της ευχής μου. Πρότεινε μια γνωστή της Μαρίας να δουλέψουμε σεζόν. Βρήκε σε μένα δουλειά σε ένα τουριστικό κατάστημα και στην φίλη μου σε ένα εστιατόριο με έναν πάρα πολύ καλό μισθό. Στην Πάρο και τα δύο. Θα μένουμε στο σπίτι που νοικιάζει το δεύτερο μαγαζί. Δέχτηκα εννοείται αμέσως να ακολουθήσω την κολλητή μου. Δεν θα είμαι μόνη από παρέα και θα έχω κάποιο εισόδημα τους επόμενους μήνες. Αν και θα μου λείψει πολύ η Θεσσαλονίκη.

    Ετοιμάζουμε σήμερα τα πράγματα μου παρέα με την Μαρία, καθώς αναχωρούμε αύριο. Ταυτόχρονα κάνουμε πλάνα και σχέδια πώς θα περάσουμε στο νησί, δουλεύοντας βέβαια. Ωστόσο, όταν ανοίγω την ντουλάπα μου, παρατηρώ δύο τρία καινούρια ρούχα. Μια ολόσωμη φόρμα, ένα ανάλαφρο φόρεμα και μια καινούργια μπλούζα. Και τα τρία είχα κάτι κοινό, παρά είναι προκλητικά για μένα. Θα φορέσω εγω αυτά, ενώ μέχρι τώρα κυκλοφορώ μόνο με την μπλούζα του γάτου μου; Η κολλητή μου παίρνει το ένοχο ύφος της και απολογείται.

     - Εγώ στα έβαλα μια στιγμή που δεν μου έβλεπες. Πρέπει να ανανεώσουμε την γκαρνταρόμπα σου επιτέλους. Έχω την αίσθηση ότι στην Πάρο θα γνωρίσεις τον έρωτα της ζωής σου και θα τον χειροκροτώ τον άνθρωπο. Αν και για να σε συγκινήσει κάποιος εσένα ερωτικά, θα πρέπει πραγματικά να είναι πανέξυπνος. Να έχει και εγώ δεν ξέρω τι τρόπους. Είσαι η μοναδική που δεν τον έχει διαβάσει τις πενήντα, γιατί ντρέπεσαι.

   Γελάω αλήθεια με κάθε της πρόταση και κοκκινίζω όμως όταν σκέφτομαι τον άγνωστο στον ύπνο μου. Αλήθεια τώρα πως μου ήρθε αυτό; Είναι παράλογο και το μόνο που έχω κρύψει στην φιλενάδα μου. Άραγε, αν υπήρχε στ' αλήθεια ο συγκεκριμένος, αυτόν θα ερωτευόμουν; Μου φεύγει ένας αναστεναγμός και η φιλενάδα μου γουρλώνει τα μάτια της, αρχίζοντας την ανάκριση.

    - Τι έπαθες εσύ και αναστενάζεις; Έχεις κανέναν καημό; Μήπως σου αρέσει κάποιος;

   Και μόνο στην ιδέα ενθουσιάζεται σαν μικρό παιδί. Γελάω με τις αντιδράσεις της. Άντε τώρα να της εξηγήσεις ότι πρόκειται για έναν άντρα που είδα μόνο στον ύπνο μου. Ντρέπομαι κιόλας, αλλά ξέρω ότι όπως ήρθαν τα πράγματα, δεν μπορώ να αποφύγω την αλήθεια. Με γνωρίζει πολύ καλά και δεν θα με αφήσει σε ησυχία, αν δεν της πω.