Ευχές στο μπουκάλι

Η χαρά

    Είμαι ξαπλωμένη και νιώθω χαρούμενη όσο ποτέ άλλοτε, ενώ προσπαθώ να κοιμηθώ. Πέρασα υπέροχα την σημερινή νύχτα και η υπερένταση δεν με αφήνει να ηρεμήσω. Πήγαμε τελικά βόλτα με ένα σκάφος στις ακτές όλων των παραλιών. Ο λόγος που δέχτηκα να πάμε ήταν ότι μετά το τηλεφώνημα για τον Ντίνο καθόμουν σε αναμμένα κάρβουνα.

    Η γυναίκα αυτή είπε θα μου στείλει αύριο φωτογραφία με το φως της ημέρας.  Έτσι για να ξεχαστώ ανεβήκαμε σε ένα πολυτελές κότερο και πλήρωσε τον ιδιοκτήτη να μας πάει βόλτα σε όλο το νησί.  Περάσαμε την Σάντα Μαρία, Λάγγερη, Χρυσή Ακτή και μετά στην άλλη πλευρά με αρχή την Αγιά Ειρήνη.Η πιο ωραία στιγμή είναι όταν φτάσαμε στον Κριό που βρίσκεται απέναντι από το λιμάνι και τα φώτα του φώτιζαν την θάλασσα. Αμέσως μόλις κάναμε στάση εκεί, έβγαλα τα παπούτσια μου να νιώσω την λεπτή άμμο. Η αίσθηση αυτή μου είχε λείψει.

   Είμαι ερωτευμένη και αυτό δεν κρύβεται. Εχθές το βράδυ ήμουν έτοιμη να τον ακολουθήσω στο σπίτι του, αλλά τελευταία στιγμή απομακρύνθηκα. Προσπάθησε να καταλάβει και να με πείσει να μην φύγω, όμως ήταν αργά. Έχω πάρει την απόφαση μου. Δεν θα κάνω κάτι άλλο μαζί του ακόμη, όσο και να το επιθυμώ. Θέλω να τον γνωρίσω περισσότερο. Βέβαια, όταν με φιλάει, χάνω τον έλεγχο. Από τις σκέψεις μου με βγάζουν τα βήματα που ακούω και μια μικρή φασαρία, όπου δείχνει ότι η κολλητή μου γύρισε στο σπίτι. Μπαίνει στο δωμάτιο με δύναμη και φωνάζει.

    - Να πεις στον αγαπητικό σου την επόμενη φορά, αν θέλετε να βγείτε, να πάρετε μαζί σας και τον φίλο του! Μην τον αφήνει ελεύθερο γιατί γαβγίζει, αλλά εγώ δαγκώνω. Ήρθε στις δέκα στο μαγαζί και με ανάγκασε να φύγω μαζί του, επειδή είχε πάει μια το βράδυ και δεν αποχωρούσε, αν δεν πήγαινα μαζί του. Για να μην περιμένουν δέκα άτομα προσωπικό για ένα μόνο άτομο, ενώ έχει κλείσει η κουζίνα, τον ακολούθησα. Αντιλαβού;

    Μένω με το στόμα ανοιχτό και εξαγριώνομαι σκεπτόμενη τον θρασύ τύπο. Κοιτάζω με ανησυχία την Μαρία, ενώ προσπαθώ να βρω τρόπους να την βοηθήσω. Η κατάσταση δείχνει να έχει φύγει από τον έλεγχο της. Την αγκαλιάζω και της λέω ότι θα μιλήσω γι'αυτό με τον Κωνσταντίνο. Στην συνέχεια με ρωτάει πως πέρασα και μοιράζομαι μαζί της τα γεγονότα μέχρι αργά το βράδυ. Μας παίρνει ο ύπνος, καθώς είμαστε εξαντλημένες και οι δυο. Φυσικά ονειρεύομαι τον άντρα που μου έκλεψε την καρδιά.

   Το επόμενο πρωί ξυπνάω και δεν βλέπω πουθενά την Μαρία. Θα έχει φύγει ήδη. Ντύνομαι με την μπλούζα του γάτου μου. Τσιμπάω κάτι και αμέσως μετά ανοίγω την πόρτα με την ελπίδα να δω τον Κωνσταντίνο. Τον εντοπίζω εύκολα και χαμογελάω. Μιλάει στο τηλέφωνο όμως και άθελά μου ακούω σκόρπιες φράσεις.