Teen Romance (boyxboy)

Κεφάλαιο 11

Στεφάν POV:

Το επόμενο πρωί ξύπνησα από τα καυτά χείλη του Αλεξ που μου άφηναν ρουφηχτά φιλια παντού στο σώμα.

Άνοιξα τα μάτια μου και τον αντίκρισα σκυμμένο από πάνω μου. Ένα μικρό γελάκι απέδρασε από τα χείλη μου κάνοντας την προσοχή του να στραφεί σε εμένα.

«Buongiorno mon amore. Πως νιώθεις;» Με ρώτησε με έναν γλυκό τόνο.
«Καλύτερα από ποτέ» απάντησα με βαριά από τον ύπνο φωνή.
Γέλασε και μου χάιδεψεr την κοιλιά. Το είχε ένα κόλλημα. Με κοίταξε στα μάτια για λιγο και ύστερα μίλησε.
«Άντε, σήκω να ετοιμαστούμε» είπε.

Τεντώθηκα για μια τελευταία φορά και με τη βοήθεια του Αλεξ σηκώθηκα. Πλυθήκαμε, ντυθήκαμε και λιγο αργότερα ήμασταν έτοιμοι να φύγουμε.

«Μωρό μου» με σταμάτησε όταν πήγα να ανοίξω την πορτα.
«Ναι;» Απάντησα με ερωτηματικό βλέμμα.
«Το βράδυ έχω ετοιμάσει ένα ραντεβού έκπληξη για εμάς τους δυο, όποτε μην κανονίσεις κάτι άλλο» είπε κλείνοντας μου το μάτι.
«Ραντεβού; Το πρώτο μας;»
Έγνεψε.
«Ουαου!» Αναφώνησα πλησιάζοντας τον. «Είσαι πολύ ρομαντικός τελικά Ε;»
«Τι να κάνω, αφού σε αγαπάω»
«Καλά λοιπόν, θα περιμένω με ανυπομονησία την 'έκπληξη'» γέλασα και απομακρύνθηκα από κοντά του.

Φύγαμε από το δωμάτιο με τα χερια μας πλεγμένα μεταξύ τους. Δεν με ένοιαζε ποιος θα μας έβλεπε ή τι θα έλεγε αρκεί να ήμουν με αυτόν που αγαπούσα. Κατεβήκαμε στην τραπεζαρία, πήραμε πρωινό και βρήκαμε τα παιδιά.

«Καλημέρα αγόρια» μας χαιρέτισε πρώτος πρώτος ο Μπας και ύστερα οι υπόλοιποι.
«Buongiorno» απάντησε ο Αλεξ και κάθισε στην μια από τις δυο κενές θέσεις μπροστά μας.
«Λοιπόν έλεγα σήμερα το βράδυ να πάμε για κανένα ποτό, να ξεφύγουμε λιγο. Έτσι κι αλλιώς αύριο Σάββατο είναι» πρότεινε η Σάρρα σε όλη την παρέα.
«Εμείς δεν μπορούμε σήμερα. Έχω υποσχεθεί στον Στεφ το πρώτο μας ραντεβού» ειπε ο Αλεξ και πέρασε το χέρι του πάνω από τους ώμους μου. Αντί για τη Σαρρα όμως, απάντησε η Ελι που καθόταν δίπλα μου.
«Αλήθεια; Και τι θα κανετε;» ρώτησε ενθουσιασμένη.
«Α δεν μπορω να σου πω, του το έχω έκπληξη!»
«Άρε τυχερούλη, στα οπα οπα σε έχει!» Αναφώνησε η Ελι δίνοντας μου μια ελαφριά αγκωνιά και χαμογέλασε.
«Ναι» απάντησα ακουμπώντας το κεφάλι μου στον ώμο του και του χάρισα ένα χαμόγελο. Μου το ανταπέδωσε αμέσως και μου έδωσε ένα φιλι στο κούτελο.

Ύστερα όλοι άρχισαν να μιλάνε μεταξύ τους εκτός από την Σαρρα που κοιτούσε επίμονα το τραπέζι. Έμοιαζε να σκέφτεται κάτι.
«Σαρρα όλα καλά;» Την ρώτησα.
Δεν απάντησε για λιγο.
«Πρέπει να μίλησω στον Αλεξ ιδιαίτερος» είπε και σηκώθηκε. Ο Αλεξ που άκουσε το όνομα του σηκώθηκε επισης και την ακολούθησε.