SAKLI KUTU (Mpreg)

5. Bölüm

İyi okumalarrrr💚

_______

Şu anda yaklaşık yirmi kişi ile bakışıyordum. Seslerini nasıl duymayıp da bu binaya girdiğimi bilmiyordum. Onlar da diğerleri gibi bana zarar verebilirdi ve bu sefer kaçamazdım. Gücüm tükenmişti ve artık sadece biraz dinlenmek istiyordum.

Hepsinin yüzünde şaşkın bir ifade vardı ve kimseden çıt çıkmıyordu. Ayağa kalkmaya çalıştım fakat başaramadım. Hâlâ ayaklarım uyuşuk gibiydi.
Ayağa kalkamadığım için panik olmuştum çünkü bana zarar vereceklerdi.

İçlerinden biri oturduğu merdivenden kalkıp bana doğru gelmeye başladı.

"Yaklaşma! İstemiyorum!"

Ruhum çekilmiş gibiydi. Çok yorulmuştum ve aynı olayların tekrarlanması isteyeceğim son şeydi. Şaşırıp yerinde durdu.

"Hey, sana zarar vermeyeceğim. Sadece sana yardım etmeye çalışıyorum."

Sanırım gerçekten kötü bir niyeti olmayabilirdi.

"Neden buradasın?"

Bir süre yüzüne bakıp, en sonunda pes ettim.

"Beni birkaç adam kovalayıp bana dokunmaya çalıştı. Sonra başkası geldi ve o iki grup kavga etmeye başlayınca kaçtım."

Yüzünde sinirli bir ifade belirdi.

"Pekala, onları bulabiliriz. Fakat önce seni evine bırakalım."

Bu dediğiyle yüzüm düşmüştü. Bu konuları açmak istemiyordum fakat başka bir seçeneğim yok gibiydi.

"Sanırım artık bir evim yok."

Sıkıntılı bir ifadeyle nefesini verdi.
Aralarından turuncu saçlı, yüzünde minik minik çilleri olan minyon tipli çocuk konuştu. Oldukça tatlıydı.

"Enes abi, bence ona burada bir yer ayarlayabiliriz. Vaha'ya soralım mı?"

Pekala, ismini öğrenmiştim. Enes karşısındaki tatlı çocuğa gözleri parlayarak bakıyordu.
Ağzının içinde mırıldandı;

"Hay senin abinin,"

"Bir şey mi dedin abi?"

"Yok güzellik kendi kendime düşünüyorum."

Bana döndü ve sözüne devam etti.

"Bu günlük burada kalman iyi olur fakat yarının garantisini veremem. Aramıza yeni birini almak fikri patronu (!) Ne derecede mutlu eder bilemeyiz."

Pekala, patronları sanırım biraz sertti. Sorun değildi. Bir gün olsa bile kalacak bir yer bulduğuma sevinmiştim.

"Peki. Çok teşekkür ederim. Yarın için kendime bir yer bulurum zaten."

Hayır bulamazdım. Koskoca şehirde iyi anlaştığım hiç kimseyi sayamazdım ve şu an beş parasızdım.

"Peki koçum. İsmini söyleyecek misin?"