တစ်နေ့နေ့တော့ ချစ်၍လာလိမ့်မည်

တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ ခ်စ္၍လာလိမ့္မည္ (part-7) Zawgyi

တီ...တီ...တီ...

နာရီ အလန္းသံေၾကာင့္ အိလန႔္ႏိုးလာခဲ့သည္။ အိရင္ခြင္ထဲတြင္ လြန္းစစ္က ေခြေခြကေလးအိပ္ေနသည္။

ထို႔ေနာက္ အိလြန္းစစ္ကို အသာဖယ္ကာ အိပ္ေနရာမွ ထလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွ အိသတိထားမိသည္က လြန္းစစ္ေရာ အိတြင္ပါ အဝတ္အစားမ်ားမရွိ‌သည္ကိုပင္။

'မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေလ'

ဟု အိတစ္ကိုယ္တည္း႐ြတ္မိသည္။ ထိုသို႔႐ြတ္ၿပီးေနာက္မွ မေန႔ညက အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ေခါင္းထဲသို႔ တန္းစီကာ ဝင္လာသည္။ အိခ်က္ခ်င္းပင္ အဝတ္မ်ား ေကာက္ဝတ္မိသည္။

'အင္းးး'

ထိုအခ်ိန္ လြန္းစစ္စီမွ အသံထြက္လာသည္။

'တီခ်ယ္ ႏိုးေနၿပီလား'

တီခ်ယ္က ေခါင္းညိမ့္ျပသည္။

'အား ခါးနာလိုက္တာ'

'ဟင္ ခါးက ဘာလို႔နာတာလဲ'

'တီခ်ယ့္ေၾကာင့္ေလ
သူမ်ားတကာကို အႏိုင္က်င့္ၿပီး'

'ေဆာတီးပါကြယ္ တီခ်ယ္ ညက ေသာက္တာမ်ားသြားၿပီး မလုပ္သင့္တာေတြ လုပ္ခဲ့မိတယ္'

'ထားလိုက္ပါတီခ်ယ္ရယ္ ရပါတယ္
ဧကရဲ႕ လူပ်ိဳရည္ကို တီခ်ယ့္ကို ေပးလိုက္တယ္လို႔ဘဲ သေဘာထားလိုက္ပါတယ္'

'အပ်ိဳရည္ေလာက္ေတာ့လုပ္ပါ အမေတာ္ရဲ႕
အင္းပါေလ တီခ်ယ္ တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကေလးရယ္'

'မလိုပါဘူးဗ်ာ'

'ထားပါေတာ့ မ်က္ႏွာသြားသစ္မယ္ အက်ႌဝတ္ သူ႔ျခင္ကိုက္ဖုေလးကိုလာျပ‌ေနတယ္'

'ဟာ တီခ်ယ္ကလည္းဗ်ာ'

တီခ်ယ္က လွ်ာထုတ္ျပကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည္။ တီခ်ယ္ႏွင့္အတူ သြားတိုက္ကာ မ်က္ႏွာသစ္ၾကသည္။

ထို႔ေနာက္ တီခ်ယ္က ထမင္းေၾကာ္ဖို႔ျပင္ေနသည္။

'တီခ်ယ္ ဧက ဘာကူလုပ္ေပးရမလဲ'

'ဘာမွမလုပ္ဘဲ ဟိုခုံေလးမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေန'

ဟုဆိုကာ မီးဖိုခန္းထဲရွိ ထမင္းစားပြဲက ခုံေလးကို ၫႊန္ျပသည္။